زیارت شب و روز مبعث (27 رجب)

۳- زیارت شب و روز مبعث (۲۷ رجب) «علاّمه مجلسى» از «شیخ مفید» و «سیّد بن طاووس» و «شهید اوّل» (رحمهم الله) نقل مى کند که هرگاه اراده زیارت امیر مؤمنان (علیه السلام) در شب و یا روز مبعث کردى پس بر در قبّه شریفه مقابل ضریح آن حضرت بایست و بگو:

اَشْهَدُ اَنْ لاٰ اِلـٰهَ اِلَّا اللهُ، وَحْدَهُ لاٰ شَریکَ لَهُ، وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ،

گواهى مى دهم معبودى جز خدا نیست، یگانه اى که شریکى ندارد، و گواهى مى دهم که محمّد بنده و فرستاده اوست

وَاَنَّ عَلِىَّ بْنَ اَبى طٰالِبٍ اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ عَبْدُ اللهِ، وَاَخُو رَسُولِهِ،

و علىّ بن ابى طالب امیرمؤمنان، بنده خدا و برادر رسولش است

وَاَنَّ الْأَئِمَّةَ الطّٰاهِرینَ مِنْ وُلْدِهِ حُجَجُ اللهِ عَلىٰ خَلْقِهِ

و امامان پاک از فرزندان او حجّت خدا بر مخلوقاتش

آنگاه داخل شو و نزدیک قبر آن حضرت بایست به این نحو که پشت به قبله و رو به روى قبر آن حضرت و آنگاه صد مرتبه «تکبیر» بگو و پس از آن بگو:

اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یٰا وٰارِثَ آدَمَ خَلیفَةِ اللهِ، اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یٰا وٰارِثَ نُوحٍ صَفْوَةِ اللهِ،

سلام بر تو اى وارث آدم خلیفه خدا (در زمین)، سلام بر تو اى وارث نوح برگزیده خداوند

اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یٰا وٰارِثَ اِبْرٰاهیمَ خَلیلِ اللهِ، اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یٰا وٰارِثَ مُوسىٰ کَلیمِ اللهِ،

سلام بر تو اى وارث ابراهیم خلیل خدا، سلام بر تو اى وارث موسى کلیم خدا

اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یٰا وٰارِثَ عیسىٰ رُوحِ اللهِ، اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یٰا وٰارِثَ مُحَمَّدٍ سَیِّدِ رُسُلِ اللهِ،

سلام بر تو اى وارث عیسى، روح الله، سلام بر تو اى وارث محمّد، سرور فرستادگان خدا،

اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یٰا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ، اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یٰا اِمٰامَ المُتَّقینَ،

سلام بر تو اى امیرمؤمنان، سلام بر تو اى پیشواى پرهیزگاران،

اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یٰا سَیِّدَ الْوَصِیّینَ، اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یٰا وَصِىَّ رَسُولِ رَبِّ الْعٰالَمینَ،

سلام بر تو اى آقاى اوصیا، سلام بر تو اى جانشین فرستاده پروردگار جهانیان،

اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یٰا وٰارِثَ عِلْمِ الْأَوَّلینَ وَالْاٰخِرینَ، اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ اَیُّهَا النَّبَأُ الْعَظیمُ،

سلام بر تو اى وارث علم پیشینیان و پسینیان، سلام بر تو اى خبر بزرگ،

اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الصِّرٰاطُ الْمُسْتَقیمُ، اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْمُهَذَّبُ الْکَریمُ،

سلام بر تو اى راه راست، سلام بر تو اى پاک بزرگوار،

اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْوَصِىُّ التَّقِىُّ، اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الرَّضِىُّ الزَّکِىُّ،

سلام بر تو اى جانشین پرهیزگار سلام بر تو اى پسندیده پاکیزه،

اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْبَدْرُ الْمُضىءُ، اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الصِّدیقُ الْأَکْبَرُ،

سلام بر تو اى ماه فروزان، سلام بر تو اى بزرگترین تصدیق کننده (رسول خدا)

اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْفٰارُوقُ الْأَعْظَمُ، [اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ اَیُّهَا السِّرٰاجُ الْمُنیرُ] ،

سلام بر تو اى برترین جدا کننده (حق از باطل)، سلام بر تو اى مشعل فروزان،

اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یٰا اِمٰامَ الْهُدىٰ، اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یٰا عَلَمَ التُّقىٰ، اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یٰا حُجَّةَ اللهِ الْکُبْرىٰ،

سلام بر تو اى پیشواى هدایت، سلام بر تو اى نشانه پرهیزگارى، سلام بر تو اى بزرگترین حجّت خدا،

اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یٰا خٰاصَّةَ اللهِ وَخٰالِصَتَهُ، وَاَمینَ اللهِ وَصَفْوَتَهُ، وَبٰابَ اللهِ وَحُجَّتَهُ،

سلام بر تو اى بنده خاصّ و بى آلایش و امانتدار و برگزیده خدا، و درگاه (رحمت) و حجّت خدا،

وَمَعْدِنَ حُکْمِ اللهِ وَسِرِّهِ، وَعَیْبَةَ عِلْمِ اللهِ وَخٰازِنَهُ، وَسَفیرَ اللهِ فى خَلْقِهِ،

و خزانه حکم و اسرار خدا، و گنجینه و خزانه دار علم خدا، و واسطه خدا در بین مخلوقاتش

اَشْهَدُ اَنَّکَ قَدْ اَقَمْتَ الصَّلاٰةَ، وَآتَیْتَ الزَّکٰاةَ، وَاَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ،

گواهى مى دهم که نماز را بپا داشته و زکات را پرداختى و امر به معروف و نهى از منکر کردى

وَاتَّبَعْتَ الرَّسُولَ، وَتَلَوْتَ الْکِتٰابَ حَقَّ تِلاٰوَتِهِ، وَبَلَّغْتَ عَنِ اللهِ، وَوَفَیْتَ بِعَهْدِ اللهِ،

و از رسول خدا پیروى نمودى، و قرآن را به شایستگى تلاوت کردى، و از جانب خدا تبلیغ نموده و به عهد و پیمانش وفا کردى

وَتَمَّتْ بِکَ کَلِمٰاتُ اللهِ، وَجٰاهَدْتَ فِى اللهِ حَقَّ جِهٰادِهِ،

و کلمات خدا به وسیله تو کامل شد، و به شایستگى در راه او جهاد نموده

وَنَصَحْتَ لِلهِ وَلِرَسُولِهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ، وَجُدْتَ بِنَفْسِکَ صٰابِراً مُحْتَسِباً،

و براى خدا و رسولش ـ که درود خدا بر او و خاندان پاکش باد ـ خیرخواهى کردى، و با جانت فداکارى نمودى در حالى که صبر کرده و پاداشت را از خدا خواستى

مُجٰاهِداً عَنْ دینِ اللهِ، مُوَقِّیاً لِرَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وِ آلِهِ، طٰالِباً مٰا عِنْدَ اللهِ،

و از دین خدا دفاع کردى و نگهبان رسول خدا ـ که درود خدا بر او و خاندان پاکش باد ـ بودى و طالب رضایت خدا

رٰاغِباً فیما وَعَدَ اللهُ، وَمَضَیْتَ لِلَّذى کُنْتَ عَلَیْهِ شَهیداً وَشٰاهِداً وَمَشْهُوداً،

و مشتاق وعده اش بودى و بر این عقیده ات که داشتى، شهید و گواه و گواهى شده از دنیا رفتى،

فَجَزٰاکَ اللهُ عَنْ رَسُولِهِ وَعَنِ الْإِسْلاٰمِ وَاَهْلِهِ مِنْ صِدّیقٍ اَفْضَلَ الْجَزٰآءِ،

پس خدا از جانب پیامبرش و اسلام و اهل اسلام بهترین پاداش را به خاطر درستکاریت به تو عطا کند،

اَشْهَدُ اَنَّکَ کُنْتَ اَوَّلَ الْقَوْمِ اِسْلاٰماً، وَاَخْلَصَهُمْ ایمٰاناً، وَاَشَدَّهُمْ یَقیناً،

گواهى مى دهم که تو اوّلین نفر در پذیرش اسلام و خالص ترین آنها در ایمان و استوارترین آنها از در یقین

وَاَخْوَفَهُمْ للهِ، وَاَعْظَمَهُمْ عَنٰآءً، وَاَحْوَطَهُمْ عَلىٰ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ،

و خداترس ترین آنها بودى و بیش از همه در رنج و مشقّت، نسبت به رسول خدا ـ که درود خدا بر او و خاندان پاکش باد ـ مراقب ترین،

وَاَفْضَلَهُمْ مَناقِبَ، وَاَکْثَرَهُمْ سَوٰابِقَ، وَاَرْفَعَهُمْ دَرَجَةً، وَاَشْرَفَهُمْ مَنِزْلَةً، وَاَکْرَمَهُمْ عَلَیْهِ،

و با سابقه ترین آنها (در اسلام) بودى، و تو داراى بالاترین رتبه و رفیع ترین جایگاه و گرامى ترین آنها نسبت به پیامبر بودى،

فَقَویتَ حینَ وَهَنُوا، وَلَزِمْتَ مِنْهٰاجَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ،

هنگام سستىِ آنها، استوار و ملازم راه رسول خدا ـ که درود خدا بر او و خاندان پاکش باد ـ شدى

وَاَشْهَدُ اَنَّکَ کُنْتَ خَلیفَتَهُ حَقّاً، لَمْ تُنٰازَعْ بِرَغْمِ الْمُنٰافِقینَ، وَغَیْظِ الْکٰافِرینَ، وَضِغْنِ الْفٰاسِقینَ،

و گواهى مى دهم که تو جانشین به حق او بودى، با وجود (مخالفت) منافقان و خشم کافران و کینه فاسقان مورد نزاع واقع نشدى،

وَقُمْتَ بِالْأَمْرِ حینَ فَشِلُوا، وَنَطَقْتَ حینَ تَتَعْتَعُوا، وَمَضَیْتَ بِنُورِ اللهِ اِذْ وَقَفُوا، فَمَنِ اتَّبَعَکَ فَقَدِ اهْتَدىٰ،

و هنگامى که دیگران ترسان شدند، تو به امرِ (ترویج دین) قیام کردى، و آنگاه که دیگران از سخن گفتن عاجز شدند (به حقایق دین) گویا شدى و هنگامى که دیگران توقّف کردند در پرتو نور الهى حرکت کردى، پس هر کس که تو را پیروى کرد هدایت شد،

کُنْتَ اَوَّلَهُمْ کَلاٰماً، وَاَشَدَّهُمْ خِصٰاماً، وَاَصْوَبَهُمْ مَنْطِقاً، وَاَسَدَّهُمْ رَاْیاً،

تو اوّلین آنها در سخن گفتن، و سخت ترین آنها در مقابل دشمن، و راستگوترین آنها در گفتار و استوارترین آنها در اندیشه،

وَاَشْجَعَهُمْ قَلْباً، وَاَکْثَرَهُمْ یَقیناً، وَاَحْسَنَهُمْ عَمَلاً، وَاَعْرَفَهُمْ بِالْأُمُورِ،

و صاحب شجاع ترین قلب، و بیشترین یقین، و بهترین عمل، و داناترین آنها به کارها بودى،

کُنْتَ لِلْمُؤْمِنینَ اَباً رَحیماً، اِذْ صٰارُوا عَلَیْکَ عِیٰالاً، فَحَمَلْتَ اَثْقٰالَ مٰا عَنْهُ ضَعُفُوا، وَحَفِظْتَ مٰا اَضٰاعُوا،

هنگامى که مؤمنان تحت سرپرستى تو قرار گرفتند، پدرى مهربان براى آنها شدى، و کارهایى که دیگران تحمّل سنگینى آن را نداشتند، تو بر دوش کشیدى و آنچه را که دیگران هدر دادند، حفظ کردى،

وَرَعَیْتَ مٰا اَهْمَلُوا، وَشَمَّرْتَ اِذْ جَبَنُوا، وَعَلَوْتَ اِذْ هَلِعُوا، وَصَبَرْتَ اِذْ جَزِعُوا،

و آنچه را که در انجامش سستى کردند، رعایت نمودى، و زمانى که دیگران ترسیدند، دامن همت بکمر زدى، و زمانى که دیگران بى تابى و جزع کردند، برتر بودى و صبر کردى،

کُنْتَ عَلَى الْکٰافِرینَ عَذٰاباً صَبّاً، وَغِلْظَةً وَغَیْظاً، وَلِلْمُؤْمِنینَ غَیْثاً وَخِصْباً وَعِلْماً،

تو بر کافران عذابى ریزان و شدید خشمناک، و براى مؤمنان باران رحمت و پرنعمت و بحر علم و دانش بودى

لَمْ تُفْلَلْ حُجَّتُکَ، وَلَمْ یَزِغْ قَلْبُکَ، وَلَمْ تَضْعُفْ بَصیرَتُکَ، وَلَمْ تَجْبُنْ نَفْسُکَ،

حجّت و برهانت هرگز مغلوب نشد و دلت (از مسیر حق) منحرف و بیناییت کم نگشت و هرگز نترسیدى،

کُنْتَ کَالْجَبَلِ لاتُحَرِّکُهُ الْعَوٰاصِفُ، وَلا تُزیلُهُ الْقَوٰاصِفُ،

بلکه همانند کوهى بودى که تندبادها او را حرکت ندهد و طوفانهاى شکننده او را از بین نبرد،

کُنْتَ کَمٰا قٰالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ قَوِیّاً فى بَدَنِکَ، مُتَوٰاضِعاً فى نَفْسِکَ،

تو همان گونه که رسول خدا ـ که درود خدا بر او و خاندان پاکش باد ـ فرمود نیرومند از جهت جسم، فروتن در روح،

عَظیماً عِنْدَ اللهِ، کَبیراً فِى الْأَرْضِ، جَلیلاً فِى السَّمٰآءِ،

با عظمت در نزد خدا، بزرگ در زمین و شایسته در آسمان بودى،

لَمْ یَکُنْ لِأَحَدٍ فیکَ مَهْمَزٌ، وَلاٰ لِقٰآئِلٍ فیکَ مَغْمَزٌ، وَلاٰ لِخَلْقٍ فیکَ مَطْمَعٌ، وَلاٰ لِأَحَدٍ عِنْدَکَ هَوٰادَةٌ،

در تو براى کسى جاى بدگویى و عیب جویى نبود، و در تو براى مردم جاى طمعى و در نزد تو جاى توقّعى نبود،

یُوجَدُ الضَّعیفُ الذَّلیلُ عِنْدَکَ قَوِیّاً عَزیزاً، حَتّىٰ تَاْخُذَ لَهُ بِحَقِّهِ،

ناتوان خوار در پیشگاه تو قوى و نیرومند بود تا این که حقّش را بستانى

وَالْقَوِىُّ الْعَزیزُ عِنْدَکَ ضَعیفاً ذَلیلاً حَتّىٰ تَاْخُذَ مِنْهُ الْحَقَّ،

قوى و نیرومند در نزد تو ناتوانِ [خوار] بود تا حق را از او بگیرى،

اَلْقَریبُ وَالْبَعیدُ عِنْدَکَ فى ذٰلِکَ سَوٰآءٌ، شَاْنُکَ الْحَقُّ وَالصِّدْقُ وَالرِّفْقُ،

نزدیکان و بیگانگان در این مورد در نزد تو مساوى بودند، مرامت حقّ و راستى و درستى،

وَقَوْلُکَ حُکْمٌ وَحَتْمٌ، وَاَمْرُکَ حِلْمٌ وَعَزْمٌ، وَرَاْیُکَ عِلْمٌ وَجَزْمٌ،

و گفتارت قانون و لازم الاجرا، و فرمانت بردبارى و جدّیت، و اندیشه تو دانش و هوشیارى بود،

اِعْتَدَلَ بِکَ الدّینُ، وَسَهُلَ بِکَ الْعَسیرُ، وَاُطْفِئَتْ بِکَ النّیرٰانُ،

(پرچمِ) دین اسلام به دست تو افراشته شد، و مشکلات به دست تو آسان گردید، و آتشِ (نفاق) به دست تو خاموش گردید،

وَقَوِىَ بِکَ الْإیمٰانُ، وَثَبَتَ بِکَ الْإِسْلاٰمُ، وَهَدَّتْ مُصیبَتُکَ الْأَنٰامَ،

و ایمان به دست تو قوّت گرفت و اسلام به دست تو پابرجا شد، و مصیبت شهادت تو مردم را درهم شکست،

فَاِنّٰا لِلهِ وَاِنّٰا اِلَیْهِ رٰاجِعُونَ، لَعَنَ اللهُ مَنْ قَتَلَکَ، وَلَعَنَ اللهُ مَنْ خالَفَکَ،

(آرى) همه از آن خداییم و به سوى او باز مى گردیم، خداوند قاتلان و مخالفان تو را لعنت کند

وَلَعَنَ اللهُ مَنِ افْتَرىٰ عَلَیْکَ، وَلَعَنَ اللهُ مَنْ ظَلَمَکَ وَغَصَبَکَ حَقَّکَ،

و کسانى که به تو دروغ بستند و به تو ستم کرده و حقّت را غصب نمودند لعنت کند

وَلَعَنَ اللهُ مَنْ بَلَغَهُ ذٰلِکَ فَرَضِىَ بِهِ، اِنّٰا اِلَى اللهِ مِنْهُمْ بُرَآءُ،

و همچنین خدا لعنت کند کسانى که این امور را شنیده و به آن راضى شدند، ما در پیشگاه خداوند از آنان بیزارى مى جوییم،

لَعَنَ اللهُ اُمَّةً خٰالَفَتْکَ، وَجَحَدَتْ وِلاٰیَتَکَ، وَتَظـٰاهَرَتْ عَلَیْکَ وَقَتَلَتْکَ، وَحٰادَتْ عَنْکَ وَخَذَلَتْکَ،

خداوند کسانى را که با تو مخالفت کردند و ولایتت را انکار نموده بر ضدّ تو همدست شده و تو را به شهادت رساندند و از تو روى گردانده و تو را یارى نکردند، لعنت کند،

اَلْحَمْدُ لِلهِ الَّذى جَعَلَ النّٰارَ مَثْویٰهُمْ، وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ،

حمد و ستایش مخصوص خداوندى است که آتشِ دوزخ را جایگاه آنان قرار داد و چه بد آبشخورى است (دوزخ)، که بر آن وارد مى شوند،

اَشْهَدُ لَکَ یٰا وَلِىَّ اللهِ وَوَلِىَّ رَسُولِهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ بِالْبَلاٰغِ وَالْأَدٰآءِ،

گواهى مى دهم که تو اى دوستدار خدا و رسولش ـ که درود خدا بر او و خاندان پاکش باد ـ تبلیغِ (دین) کرده و انجام وظیفه و خیرخواهى نمودى،

وَاَشْهَدُ اَنَّکَ جَنْبُ اللهِ وَبٰابُهُ، وَاَنَّکَ حَبیبُ اللهِ وَوَجْهُهُ الَّذى مِنْهُ یُؤْتىٰ،

و گواهى مى دهم که تو محبوب خدا و درگاه رحمت او هستى و براستى تو «جنب الله» و «وجه اللهى» که باید از آن به سوى خدا توجّه شود

وَاَنَّکَ سَبیلُ اللهِ، وَاَنَّکَ عَبْدُ اللهِ وَاَخُو رَسُولِهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ،

و تویى راه (به سوى) خدا و تویى بنده خدا و برادرِ رسولش ـ که درود خدا بر او و خاندان پاکش باد ـ

اَتَیْتُکَ زٰائِراً لِعَظیمِ جَلاٰلَتِکَ وَمَنْزِلَتِکَ عِنْدَ اللهِ وَعِنْدَ رَسُولِهِ،

براى زیارت به درگاهت آمده ام، زیرا که مقام و منزلتت در نزد خدا و رسولش بسى بزرگ است

مُتَقَرِّباً اِلَى اللهِ بِزِیٰارَتِکَ، رٰاغِباً اِلَیْکَ فِى الشَّفٰاعَةِ، اَبْتَغى بِشَفاعَتِکَ خَلاٰصَ نَفْسى،

در حالى که با زیارت تو به خدا نزدیکى جویم و به شفاعت تو مشتاقم و به واسطه شفاعتت رهایى خود را (از آتش) مى طلبم

مُتَعَوِّذاً بِکَ مِنَ النّٰارِ، هٰارِباً مِنْ ذُنُوبِىَ الَّتِى احْتَطَبْتُهٰا عَلىٰ ظَهْرى، فَزِعاً اِلَیْکَ رَجٰآءَ رَحْمَةِ رَبّى،

و از آتش دوزخ به تو پناهنده ام، از گناهانى که بر پشتم سنگینى مى کند گریزانم، به امید رحمت پروردگارم به تو متوسّل مى شوم،

اَتَیْتُکَ اَسْتَشْفِعُ بِکَ یٰا مَوْلاٰىَ اِلَى اللهِ، وَاَتَقَرَّبُ بِکَ اِلَیْهِ لِیَقْضِىَ بِکَ حَوٰآئِجى،

اى مولاى من، براى طلب شفاعت در درگاه خدا نزد تو آمده ام، و به واسطه تو به خدا تقرّب مى جویم تا حوائجم برآورده شود،

فَاشْفَعْ لى یٰا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ اِلىَ اللهِ، فَاِنّى عَبْدُ اللهِ وَمَوْلاٰکَ وَزٰآئِرُکَ،

اى امیرمؤمنان مرا به درگاه خدا شفاعت کن، که من بنده خدا و دوست و زائر تو هستم،

وَلَکَ عِنْدَ اللهِ الْمَقٰامُ الْمَعْلُومُ، وَالْجٰاهُ الْعَظیمُ، وَالشَّاْنُ الْکَبیرُ، وَالشَّفٰاعَةُ الْمَقْبُولَةُ،

و تو نزد خدا داراى جایگاهى معلوم، و مقام و رتبه اى بلند و شفاعت پذیرفته شده هستى،

اَللّـٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَصَلِّ عَلىٰ عَبْدِکَ وَاَمینِکَ الْأَوْفىٰ،

خدایا بر محمّد و خاندان پاکش درود فرست و درود فرست بر بنده و با وفاترین امانت دارت،

وَعُرْوَتِکَ الْوُثْقىٰ، وَیَدِکَ الْعُلْیٰا، وَکَلِمَتِکَ الْحُسْنىٰ، وَحُجَّتِکَ عَلَى الْوَرىٰ،

و ریسمان محکمت، و دست بلندت، و نیکوترین کلمه ات، و حجّت و برهانت بر بندگان،

وَصِدِّیقِکَ الْأَکْبَرِ سَیِّدِ الْأَوْصِیٰآءِ، وَرُکْنِ الْأَوْلِیٰآءِ، وَعِمٰادِ الْأَصْفِیٰآءِ،

بزرگترین تصدیق کننده ات، سرور اوصیا، و تکیه گاه دوستداران و برگزیدگان خدا،

اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ، وَیَعْسُوبِ الْمُتَّقینَ، وَقُدْوَةِ الصِّدّیقینَ، وَاِمٰامِ الصّٰالِحینَ،

امیرمؤمنان و پیشواى پرهیزگاران، و مقتداى راستگویان، و پیشواى شایستگان،

اَلْمَعْصُومِ مِـنَ الزَّلَلِ، وَالْـمَفْطُومِ مِنَ الْخَلَلِ، وَالْمُهَذَّبِ مِنَ الْعَیْبِ، وَالْمُطَهَّرِ مِنَ الرَّیْبِ،

مصون از خطا و لغزش، دور از عیب، پاک از نقص، پاکیزه از شک و تردید،

اَخى نَبِیِّکَ وَوَصِىِّ رَسُولِکَ، وَالْبٰآئِتِ عَلىٰ فِرٰاشِهِ، وَالْمُوٰاسى لَهُ بِنَفْسِهِ، وَکٰاشِفِ الْکَرْبِ عَنْ وَجْهِهِ،

برادر پیامبر و جانشین فرستاده ات و کسى که در بستر پیامبر خفت، و با جانش او را یارى کرد و برطرف کننده غم از چهره او،

اَلَّذى جَعَلْتَهُ سَیْفاً لِنُبُوَّتِهِ، وَمُعْجِزاً لِرِسٰالَتِهِ، وَدِلاٰلَةً وٰاضِحَةً لِحُجَّتِهِ،

که او [= على] را شمشیرى براى (یارى) پیامبریش و معجزه اى براى رسالتش قرار دادى و راهنمایى روشن و آشکار براى حجّت و برهانش،

وَحٰامِلاً لِرٰایَتِهِ، وَوِقٰایَةً لِمُهْجَتِهِ، وَهٰادِیاً لِأُمَّتِهِ،

و پرچمدارش، و سپرى براى حفظ جانش، و هدایت کننده امّتش،

وَیَداً لِبَاْسِهِ، وَتٰاجاً لِرَاْسِهِ، وَبٰاباً لِنَصْرِهِ، وَمِفْتٰاحاً لِظَفَرِهِ،

و دستى (توانا) براى جنگهایش و تاج سرش، و درگاهى براى یاریش، و کلیدى براى پیروزیش (قرار دادى)،

حَتّىٰ هَزَمَ جُنُودَ الشِّرْکِ بِاَیْدِکَ، وَاَبٰادَ عَسٰاکِرَ الْکُفْرِ بِاَمْرِکَ،

تا این که لشکریان شرک را به یارى تو شکست داد، و به فرمانت لشکریان کفر را نابود کرد،

وَبَذَلَ نَفْسَهُ فى مَرْضٰاةِ رَسُولِکَ، وَجَعَلَهٰا وَقْفاً عَلىٰ طـٰاعَتِهِ، وَمَجِنّاً دوُنَ نَکْبَتِهِ،

و جانش را در راه رضایت تو و رسولت بر کف گرفته، و آن را وقف بر اطاعتش و سپرى در برابر گرفتارى هایش قرار داد،

حَتّىٰ فٰاضَتْ نَفْسُهُ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ فى کَفِّهِ، وَاسْتَلَبَ بَرْدَهٰا، وَمَسَحَهُ عَلىٰ وَجْهِهِ،

تا این که پیامبر ـ که درود خدا بر او و خاندان پاکش باد ـ در آغوش او جان سپرد، و سردى بدنش را احساس کرد، و آن را بر صورتش کشید،

وَاَعٰانَتْهُ مَلاٰئِکَتُکَ علىٰ غُسْلِهِ وَتَجْهیزِهِ، وَصَلّىٰ عَلَیْهِ، وَوٰارىٰ شَخْصَهُ،

و فرشتگان او را بر غسل و آماده ساختن براى دفن یارى کردند، و بر او نماز خوانده، و به خاک سپرد

وَقَضىٰ دَیْنَهُ، وَاَنْجَزَ وَعْدَهُ، وَلَزِمَ عَهْدَهُ، وَاحْتَذىٰ مِثٰالَهُ، وَحَفِظَ وَصِیَّتَهُ،

و دیونش را پرداخت کرد، و به وعده اش عمل کرده و در پیمانش ثابت قدم بود و همانند او عمل کرد و سفارش هایش را به خاطر سپرد

وَحینَ وَجَدَ اَنْصٰاراً نَهَضَ مُسْتَقِلاًّ بِاَعْبٰآءِ الْخِلاٰفَةِ، مُضْطَلِعاً بِاَثْقٰالِ الْإِمٰامَةِ،

و زمانى که یارانى یافت مستقلاّ به مسئولیت هاى خلافت اقدام و سنگینى وظایف امامت را تحمّل نمود،

فَنَصَبَ رٰایَةَ الْهُدىٰ فى عِبٰادِکَ، وَنَشَرَ ثَوْبَ الْأَمْنِ فى بِلاٰدِکَ، وَبَسَطَ الْعَدْلَ فى بَرِیَّتِکَ،

سپس پرچم هدایت را در میان بندگانت برافراشت، و امنیّت را در سرزمین اسلام و عدالت را در میان بندگانت گسترش داد

وَحَکَمَ بِکِتٰابِکَ فى خَلیقَتِکَ، وَاَقٰامَ الْحُدُودَ، وَقَمَعَ الْجُحُودَ،

و در میان مخلوقات بر اساس کتابت حکم کرده و حدود را اجرا کرد، و منکران را سرکوب،

وَقَوَّمَ الزَّیْغَ، وَسَکَّنَ الْغَمْرَةَ، وَاَبٰادَ الْفَتْرَةَ، وَسَدَّ الْفُرْجَةَ، وَقَتَلَ النّٰاکِثَةَ وَالْقٰاسِطَةَ وَالْمٰارِقَةَ،

و کجى ها را راست، و آشوب را سرکوب نموده و سستى ها را از بین برده و شکاف (اختلاف) را پر کرد، و پیمان شکنان و بیدادگران و بیرون روندگان از دین را کشت،

وَلَمْ یَزَلْ عَلىٰ مِنْهٰاجِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ، وَوَتیرَتِهِ وَلُطْفِ شٰاکِلَتِهِ، وَجَمٰالِ سیرَتِهِ،

و پیوسته بر راه رسول خدا ـ که درود خدا بر او و خاندان پاکش باد ـ و روش، و شیوه ملایم، و رفتار زیباى او بود،

مُقْتَدِیاً بِسُنَّتِهِ، مُتَعَلِّقاً بِهِمَّتِهِ، مُبٰاشِراً لِطَریقَتِهِ،

به سنّت پیامبر اقتدا کرده به همّت او وابسته و به راه و روش او ملازم بود،

وَاَمْثِلَتُهُ نَصْبُ عَیْنَیْهِ، یَحْمِلُ عِبٰادَکَ عَلَیْهٰا، وَیَدْعُوهُمْ اِلَیْهٰا اِلىٰ اَنْ خُضِبَتْ شَیْبَتُهُ مِنْ دَمِ رَاْسِهِ،

مقاصد پیامبر را مورد توجّه قرار داده و بندگانت را بر آن وادار و به آن دعوت نمود، تا این که محاسن شریفش از خون سرش رنگین شد،

اَللّـٰهُمَّ فَکَمٰا لَمْ یُؤْثِرْ فى طٰاعَتِکَ شَکّاً عَلىٰ یَقینٍ، وَلَمْ یُشْرِکْ بِکَ طَرْفَةَ عَیْنٍ،

خدایا همچنان که هیچ گاه یقین او در اطاعت تو به شک مبدّل نگردید و لحظه اى از تو غافل نشد،

صَلِّ عَلَیْهِ صَلاٰةً زٰاکِیَةً نٰامِیَةً، یَلْحَقُ بِهٰا دَرَجَةَ النُّبُوَّةِ فى جَنَّتِکَ،

پس بر او درودى پاکیزه و فزاینده فرست، تا بواسطه آن در بهشت به درجه انبیا برسد،

وَبَلِّغْهُ مِنّٰا تَحِیَّةً وَسَلاٰماً، وَآتِنٰا مِنْ لَدُنْکَ فى مُوٰالاٰتِهِ فَضْلاً وَاِحْسٰاناً وَمَغْفِرَةً وَرِضْوٰاناً،

و از جانب ما درود و سلامى به او برسان، و از نزد خودت در راه دوستى او به ما لطف و احسان و بخششِ (گناهان) و بهشت را عطا فرما،

اِنَّکَ ذُوالْفَضْلِ الْجَسیمِ، بِرَحْمَتِکَ یٰا اَرْحَمَ الرّٰاحِمینَ

که تو صاحب احسان وسیعى، به بخشش و احسانت اى مهربان ترین مهربانان.

سپس ضریح را ببوس; آنگاه دو رکعت نماز زیارت بجاى آور و بعد از آن هر چه مى خواهى از خدا بخواه و پس از تسبیح حضرت زهرا (علیها السلام) بگو:

اَللّـٰهُمَّ اِنَّکَ بَشَّرْتَنى عَلىٰ لِسٰانِ رَسُولِکَ مُحَمَّدٍ صَلَوٰاتُکَ عَلَیْهِ وَآلِهِ،

خدایا تو با زبان پیامبر و فرستاده ات محمّد ـ که درود خدا بر او و خاندان پاکش باد ـ بشارت داده

فَقُلْتَ: وَبَشِّرِ الَّذینَ آمَنُوا اَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ.

و فرمودى: و به کسانى که ایمان آورده اند بشارت ده که براى آنها سابقه نیک (و پاداش) نزد پروردگارشان است

اَللّـٰهُمَّ وَاِنّى مُؤْمِنٌ بِجَمیـعِ اَنْبِیٰآئِکَ وَرُسُلِکَ صَلَوٰاتُکَ عَلَیْهِمْ،

و من به تمام پیامبران و فرستادگانت ـ که درود تو بر آنها باد ـ ایمان دارم،

فَلاٰ تَقِفْنى بَعْدَ مَعْرِفَتِهِمْ مَوْقِفاً تَفْضَحُنى فیهِ عَلىٰ رُؤُسِ الْخَلاٰیِقِ ، بَلْ قِفْنى مَعَهُمْ، وَتَوَفَّنى عَلَى التَّصْدیقِ بِهِمْ،

پس بعد از معرفت من نسبت به آنها، مرا در جایگاهى قرار نداده که در برابر مردم رسوایم کنى، بلکه مرا همراهشان قرار ده و مرا بر تصدیق و ایمان به آنها بمیران،

اَللّـٰهُمَّ وَاَنْتَ خَصَصْتَهُمْ بِکَرٰامَتِکَ، وَاَمَرْتَنى بِاتِّبٰاعِهِمْ،

خدایا تو آنها را به کرامت خود مخصوص داشته و مرا به پیروى از آنها امر فرمودى،

اَللّـٰهُمَّ وَاِنّى عَبْدُکَ وَزٰآئِرُکَ، مُتَقَرِّباً اِلَیْکَ بِزِیٰارَةِ اَخى رَسُولِکَ،

خدایا من بنده و زیارت کننده توأم، در حالى که با زیارت برادر رسولت به درگاهت نزدیکى مى جویم،

وَعَلىٰ کُلِّ مَاْتِىٍّ وَمَزُورٍ حَقٌّ لِمَنْ اَتٰاهُ وَزٰارَهُ، وَاَنْتَ خَیْرُ مَاْتِىٍّ وَاَکْرَمُ مَزُورٍ،

و هر که به درگاه و زیارت کسى آید بر او حقّى دارد، و تو بهترین کسى هستى که به سویت آیند و گرامى ترین زیارت شده اى،

فَاَسْئَلُکَ یٰا اَللهُ یٰا رَحْمٰنُ یٰا رَحیمُ، یٰا جَوٰادُ یٰا مٰاجِدُ، یٰا اَحَدُ یٰا صَمَدُ،

پس اى خدا، اى بخشنده، اى مهربان، اى سخاوتمند، اى بزرگوار، اى یکتا، اى بى نیاز،

یٰا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ، وَلَمْ یَتَّخِذْ صٰاحِبَةً وَلاٰ وَلَداً،

اى کسى که (هرگز) نزاده و زاده نشده و براى او هیچ گاه شبیه و مانندى نبوده و براى خود همسر و فرزندى نگرفته است،

اَنْ تُصَلِّىَ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاَنْ تَجْعَلَ تُحْفَتَکَ اِیّٰاىَ مِنْ زِیٰارَتى اَخٰا رَسُولِکَ فَکٰاکَ رَقَبَتى مِنَ النّٰارِ،

از تو مى خواهم که بر محمّد و خاندان پاکش درود فرستى و پاداش مرا از زیارت برادرِ رسولت، رهاییم از آتش دوزخ قرار دهى

وَاَنْ تَجْعَلَنى مِمَّنْ یُسٰارِعُ فِى الْخَیْرٰاتِ، وَیَدْعُوکَ رَغَباً وَرَهَباً، وَتَجْعَلَنى مِنَ الْخٰاشِعینَ،

و مرا از کسانى قرار دهى که به سوى کارهاى خیر شتافته و تو را از روى امید و بیم مى خوانند و مرا از فروتنان قرار دهى،

اَللّـٰهُمَّ اِنَّکَ مَنَنْتَ عَلَىَّ بِزِیٰارَةِ مَوْلاٰىَ عَلِىِّ بْنِ اَبی طٰالِب، وَوِلاٰیَتِهِ وَمَعْرِفَتِهِ،

خدایا به واسطه زیارت مولایم علىّ بن ابى طالب (علیه السلام) و ولایت و معرفت او، بر من منّت نهادى،

فَاجْعَلْنى مِمَّنْ یَنْصُرُهُ وَیَنْتَصِرُ بِهِ، وَمُنَّ عَلَىَّ بِنَصْرِکَ لِدینِکَ،

پس مرا از کسانى که او را یارى کرده و از او یارى مى طلبند، قرار ده و به واسطه یارى دینت بر من منّت گذار،

اَللّـٰهُمَّ وَاجْعَلْنى مِنْ شیعَتِهِ، وَتَوَفَّنى عَلىٰ دینِهِ،

و خدایا مرا از شیعیانش قرار ده و بر دینش بمیران،

اَللّـٰهُمَّ اَوْجِبْ لى مِنَ الرَّحْمَةِ وَالرِّضْوٰانِ، وَالْمَغْفِرَةِ وَالْإِحْسٰانِ، وَالرِّزْقِ الْوٰاسِعِ الْحَلاٰلِ الطَّیِّبِ مٰا اَنْتَ اَهْلُهُ،

خدایا از رحمت و خشنودى و آمرزش و نیکى و روزى گسترده حلال پاکیزه که تو شایسته آنى به من عطا فرما،

یٰا اَرْحَمَ الرّٰاحِمینَ وَالْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعـٰالَمینَ.

اى مهربان ترین مهربانان و ستایش مخصوص خداوندى است که پروردگار جهانیان است.