شخصیّت زید و صعصعه

شخصیّت زید و صعصعه: دو مسجد زید و صعصعه منسوب به دو برادر از یاران على (علیه السلام) است: زید بن صوحان و صعصعة بن صوحان. زید از بزرگان اصحاب امیرمؤمنان (علیه السلام) و از شخصیّت هاى برجسته و پرهیزگاران روزگار به شمار مى رفت و در جنگ جمل، در رکاب آن حضرت به شهادت رسید و دعایى که در اعمال مسجد زید ذکر شد، دعایى است که او در نماز شب مى خواند. برادرش صعصعه نیز از اصحاب امیرمؤمنان (علیه السلام) و از عارفان به حقّ آن حضرت و از بزرگان اهل ایمان است، فصاحت و بلاغت او در حدّى بود که امیرمؤمنان (علیه السلام) او را «خطیب شحشح» یعنى ماهر، لقب داد، و او را به مهارت و فصاحت در خطابه و نیز به «کمى هزینه زندگى و کثرت کمک به مردم» ستوده است. او کسى است که در شبى که جنازه آن حضرت دفن مى شد به همراه فرزندان آن بزرگوار از تشییع کنندگان بود و پس از فراغت از دفن آن حضرت، نزد قبر مقدّس ایستاد و مشتى خاک برداشت و بر سر خود ریخت و گفت: پدر و مادرم فداى تو باد اى امیرمؤمنان! گوارا باد تو را کرامت هاى خدا، اى اباالحسن! به یقین مولد تو پاکیزه و صبر تو قوى و جهاد تو عظیم بود، و به آنچه آرزویش داشتى رسیدى، تجارت سودمندى کردى و به نزد پروردگار خود شتافتى!... و از این قبیل اوصاف، بسیار گفت و گریه سختى کرد و دیگران را به گریه آورد و در حقیقت سر قبر آن حضرت مجلس سوگوارى به پا شد که روضه خوانش صعصعه و مستمعینش حسن و حسین (علیهما السلام) و محمّد بن حنفیه و ابوالفضل العباس (علیه السلام) و سایر فرزندان و بستگان آن حضرت بودند. رحمت و رضوان خدا بر او باد.