کیفیّت زیارت ائمه بقیع (علیهم السلام) از نزدیک
کیفیّت زیارت ائمه بقیع (علیهم السلام) از نزدیک: هنگامى که خواستى به زیارتشان بروى شایسته است آنچه را در آداب زیارات در ابتداى بخش زیارات نقل شد، بجا آورى; مثل غسل، یا وضو و پوشیدن جامه هاى پاک و استعمال بوى خوش، سپس یکى از این زیارات را مى خوانى: زیارت اوّل: زیارتى است که مرحوم «ابن قولویه» در «کامل الزیارات»، آن را از یکى از امامان معصوم (علیهم السلام) نقل مى کند; بدین ترتیب: وقتى به زیارت قبور ائمّه بقیع (علیهم السلام) مشرّف شدى (در صورتى که مانع نشوند) نزدیک آن قبور مقدّس برو و پشت به قبله، قبور مطهّر آن بزرگواران را مقابل خود قرار ده و بگو:
اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکُمْ اَئِمَّةَ الْهُدىٰ، اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکُمْ اَهْلَ البِرِّ وَالتَّقْوىٰ،
سلام بر شما امامان هدایتگر، سلام بر شما اهل نیکى و پرهیزکارى،
اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکُمْ اَیُّهَا الْحُجَجُ علىٰ اَهْلِ الدُّنْیٰا،
سلام بر شما اى حجّتها (ى خدا) بر اهل دنیا،
اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکُمْ اَیُّهَا الْقُوّٰامُ فِى الْبَرِیَّةِ بِالْقِسْطِ، اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکُمْ اَهْلَ الصَّفْوَةِ،
سلام بر شما اى قیام کنندگان به عدالت در میان مخلوقات، سلام بر شما اى شایستگان براى انتخاب،
اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکُمْ آلَ رَسُولِ اللهِ، اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکُمْ اَهْلَ النَّجْوىٰ،
سلام بر شما خاندان رسول خدا، سلام بر شما اى وارثان افتخار نجواى على (علیه السلام)،
اَشْهَدُ اَنَّکُمْ قَدْ بَلَّغْتُمْ وَنَصَحْتُمْ وَصَبَرْتُمْ فى ذٰاتِ اللهِ، وَکُذِّبْتُمْ، وَاُسیئَ اِلَیْکُمْ فَغَفَرْتُمْ،
گواهى مى دهم که شما پیام خدا را رسانده و خیرخواهى کرده و در راه خدا صبر نمودید، و تکذیب شدید و به شما بدى شد ولى شما آنها را بخشیدید،
وَاَشْهَدُ اَنَّکُمُ الْأَئِمَّةُ الرّٰاشِدُونَ الْمُهْتَدُونَ، وَاَنَّ طٰاعَتَکُمْ مَفْرُوضَةٌ، وَاَنَّ قَوْلَکُمُ الصِّدْقُ،
و گواهى مى دهم که شما امامان راهنما و هدایت یافته اید و به یقین اطاعت از شما واجب و سخن شما راست است
وَاَنَّکُمْ دَعَوْتُمْ فَلَمْ تُجٰابُوا، وَاَمَرْتُمْ فَلَمْ تُطـٰاعُوا، وَاَنَّکُمْ دَعٰائِمُ الدّینِ وَاَرْکٰانُ الْأَرْضِ،
و به یقین شما (به راه حق) دعوت نمودید ولى اجابت نشد و فرمان دادید و اطاعت نشد و به یقین شما ستونهاى دین و ارکان زمین هستید،
لَمْ تَزٰالُوا بِعَیْنِ اللهِ، یَنْسَخُکُمْ مِنْ اَصْلاٰبِ کُلِّ مُطَهَّرٍ، وَیَنْقُلُکُمْ مِنْ اَرْحٰامِ الْمُطَهَّرٰاتِ،
همواره مورد توجّه خدا بودید، شما را از صلبهاى پاک خارج ساخت و به رحمهاى پاک منتقل نمود،
لَمْ تُدَنِّسْکُمُ الْجاهِلِیَّةُ الْجَهْلاءُ، وَلَمْ تَشْرَکْ فیکُمْ فِتَنُ الْأَهْوآءِ، طِبْتُمْ وَطٰابَ مَنْبَتُکُمْ،
نادانى جاهلان شما را آلوده نساخت، و فتنه هاى هواى نفس در وجود شما شریک نشد، پاک بودید و اصل و نسب شما پاک بود،
مَنَّ بِکُمْ عَلَیْنٰا دَیّٰانُ الدّینِ، فَجَعَلَکُمْ فى بُیُوتٍ اَذِنَ اللهُ اَنْ تُرْفَعَ، وَیُذْکَرَ فیهَا اسْمُهُ،
به واسطه شما خداىِ جزا دهنده بر ما منّت گذارد، پس شما را در خانه هایى قرار داد که خداوند اجازه فرموده دیوارهاى آن را بالا برند، خانه هایى که نام خدا در آن برده مى شود،
وَجَعَلَ صَلاٰتَنٰا عَلَیْکُمْ رَحْمَةً لَنٰا، وَکَفّٰارَةً لِذُنُوبِنٰا،
و درودمان را بر شما رحمتى براى ما و کفّاره گناهان ما قرار داد،
اِذِ اخْتٰارَکُمُ اللهُ لَنٰا، وَطَیَّبَ خَلْقَنٰا بِمٰا مَنَّ عَلَیْنٰا مِنْ وِلاٰیَتِکُمْ،
زیرا خداوند شما را براى (هدایت) ما برگزید و با ولایت شما که بر ما منّت گذاشت، خلقت ما را پاکیزه گردانید،
وَکُنّٰا عِنْدَهُ مُسَمّینَ بِعِلْمِکُمْ، مُعْتَرِفینَ بِتَصْدیقِنٰا اِیّٰاکُمْ،
و ما در پیشگاه او به علم شما نامیده شدیم، و به تصدیق کردن (مقام و مرتبه) شما معترفیم،
وَهٰذا مَقٰامُ مَنْ اَسْرَفَ وَاَخْطَاَ وَاسْتَکٰانَ وَاَقَرَّ بِمٰا جَنىٰ،
و این است جایگاه کسى که زیاده روى کرده و خطا نموده و درمانده شده و به جنایت خود اقرار دارد
وَرَجىٰ بِمَقٰامِهِ الْخَلاٰصَ، وَاَنْ یَسْتَنْقِذَهُ بِکُمْ مُسْتَنْقِذُ الْهَلْکىٰ مِنَ الرَّدىٰ،
و امید رهایى از این جایگاه را دارد، و به واسطه شما، نجات بخش هلاک شوندگان، او را رهایى بخشد،
فَکُونُوا لى شُفَعٰآءَ، فَقَدْ وَفَدْتُ اِلَیْکُمْ اِذْ رَغِبَ عَنْکُمْ اَهْلُ الدُّنْیٰا، وَاتَّخَذُوا آیٰاتِ اللهِ هُزُواً، وَاسْتَکْبَرُوا عَنْهٰا،
پس شفیعان من باشید، به یقین من به شما رو نموده ام در زمانى که اهل دنیا از شما رو گردانده اند و آیات الهى را به سخره گرفته و به آن پشت کرده اند،
یٰا مَنْ هُوَ قٰآئِمٌ لاٰ یَسْهُو، وَدٰآئِمٌ لاٰ یَلْهُو، وَمُحیطٌ بِکُلِّ شَىْءٍ،
اى کسى که پایدار هستى و اشتباه و خطا نمى کنى و پاینده اى که کار بیهوده انجام ندهى و بر همه چیز احاطه دارى،
لَکَ الْمَنُّ بِمٰا وَفَّقْتَنى، وَعَرَّفْتَنى بِمٰا اَقَمْتَنى عَلَیْهِ اِذْ صَدَّ عَنْهُ عِبٰادُکَ،
بر من منّت نهادى به واسطه آنچه مرا به آن موفّق داشتى و به من معرفى کردى آنچه را که مرا به آن واداشتى آن هنگام که بندگانت از آن امتناع کرده
وَجَهِلُوا مَعْرِفَتَهُ، وَاسْتَخَفُّوا بِحَقِّهِ، وَمٰالُوا اِلىٰ سِوٰاهُ،
و آن را نشناخته و حقّش را سبک شمردند و به سوى غیر آن منحرف شدند،
فَکٰانَتِ الْمِنَّةُ مِنْکَ عَلَىَّ مَعَ اَقْوٰامٍ خَصَصْتَهُمْ بِمٰا خَصَصْتَنى بِهِ،
پس بر من و مردمى که همانند من مخصوصشان ساختى منّت دارى،
فَلَکَ الْحَمْدُ اِذْ کُنْتُ عِنْدَکَ فى مَقٰامى هٰذٰا مَذْکُوراً مَکْتُوباً،
حمد و سپاس از آن توست در آن هنگام که من در این جایگاه یادشده و ثبت شده در نزدت بودم
فَلاٰ تَحْرِمْنى مٰا رَجَوْتُ، وَلاٰ تُخَیِّبْنى فیـما دَعَوْتُ،
پس از آنچه امید دارم محرومم مکن و در آنچه خواستم ناامیدم مگردان،
بِحُرْمَةِ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّٰاهِرینَ، وَصَلَّى اللهُ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ.
به احترام محمّد و خاندان پاکش، و درود خدا بر محمّد و خاندان پاکش باد.
سپس هر چه را که دوست دارى، براى خودت بخواه.
زیارت دوم: زیارت جامعه است که به زودى ذکر آن خواهد آمد ان شاءالله ، و به نظر «علاّمه مجلسى» و دیگران از بهترین زیارات است.
زیارت سوم: زیارتى است که ذکر آن براى این چهار امام بزرگوار (علیهم السلام) در ایّام هفته خواهد آمد.
از خواندن صلوات بر این بزرگواران (علیهم السلام) که در اواخر بخش زیارات خواهد آمد نیز، نباید غافل شد.
