دعای اعیذ نفسی و دینی و اهلی ومالی
در «مصباح» کفعمى آمده: بعد از نمازها «سه مرتبه» بگو
أُعِيذُ نَفْسِى وَ دِينِى وَأَهْلِى وَمَالِى وَ وَلَدِى وَ إِخْوانِى فِى دِينِى
خودم و دینم و خانواده و ثروتم و فرزند و برادران دینیام
وَمَا رَزَقَنِى رَبِّى، وَخَواتَِيمَ عَمَلِى، وَمَنْ يَعْنِينِى أَمْرُهُ
و آنچه را پروردگارم روزیم کرده و سرانجام کارم و هرکس که سرپرستی او به دست من است
بِاللّٰهِ الْوَاحِدِ الْأَحَدِ الصَّمَدِ الَّذِى لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ
همه و همه را در پناه خدای یگانه و یکتای بینیاز قرار میدهم، خدایی که نزاده است و زاییده نشده است و کسی همتای او نیست
وَبِرَبِّ الْفَلَقِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ، وَمِنْ شرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ
و (پناه میبرم) به آفریدگار سپیدهدم از شر آنچه آفرید و از شر شب تاریک آنگاه که درآید
وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فى الْعُقَدِ، وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ
و از شر زنان ساحر دمنده در گرهها و از شر حسود زمانی که حسد ورزد
وَبِرَبِّ النَّاسِ، مَلِكِ النَّاسِ، إِلٰهِ النَّاسِ، مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الخَنَّاسِ
و پناه میبرم به پروردگار آدمیان، فرمانروای آدمیان، معبود آدمیان، از شر شیطان مرموزی
الَّذِى يُوَسْوِسُ فِى صُدُورِ النَّاسِ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ.
که در سینههای مردمان وسوسه میکند، چه شیطان جنی و چه شیطان انسی.
