دعای اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِى
هفتم: علاّمه مجلسی در «زاد المعاد» فرموده: که شیخ کلینی و شیخ طوسی و دیگران به سند صحیح روایت کرده‌اند: که حضرت موسی بن جعفر(علیه‌السلام) فرمود: در ماه مبارک رمضان در آغاز آن، یعنی روز اول این ماه ـ چنان‌که علما فهمیده‌اند ـ این دعا را بخوان و فرمود: هرکه این دعا را برای رضای خدا و بدون آمیختگی با اغراض ناپسند و ریا بخواند، در آن سال فتنه و گمراهی و آفتی که به دین یا بدنش زیان برساند به او نرسد و حق‌تعالی او را از شرّ آنچه از بلاها در آن سال واقع می‌شود حفظ می‌کند؛ و دعا این است:
اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِى دانَ لَهُ كُلُّ شَىْءٍ
خدایا، از تو می‌خواهم به آن نامت که همه‌چیز در برابرش فروتن شده
وَبِرَحْمَتِكَ الَّتِى وَسِعَتْ كُلَّ شَىْءٍ، وَبِعَظَمَتِكَ الَّتِى تَواضَعَ لَها كُلُّ شَىْءٍ، وَبِعِزَّتِكَ الَّتِى قَهَرَتْ كُلَّ شَىْءٍ
و به رحمتت که همه‌چیز را فرا گرفته و به عظمتت که همه‌چیز در آستانش تواضع کرده و به توانمندی‌ات که بر همه‌چیز چیره گشته
وَبِقُوَّتِكَ الَّتِى خَضَعَ لَها كُلُّ شَىْءٍ، وَبِجَبَرُوتِكَ الَّتِى غَلَبَتْ كُلَّ شَىْءٍ
و به نیرویت که همه‌چیز در برابرش خضوع یافته و به قدرت مطلق‌ات که بر همه‌چیز غالب گشته
وَبِعِلْمِكَ الَّذِى أَحاطَ بِكُلِّ شَىْءٍ، يَا نُورُ يَا قُدُّوسُ، يَا أَوَّلُ قَبْلَ كُلِّ شَىْءٍ، وَيَا باقِياً بَعْدَ كُلِّ شَىْءٍ،
و به علمت که همه‌چیز را فرا گرفته، ای نور، ای قدوس، ای اول پیش از هر چیز، ای باقی پس از هر چیز،
يَا اللّٰهُ يَا رَحْمٰنُ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
ای خدا، ای مهربان، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست
وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتِى تُغَيِّرُ النِّعَمَ، وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتِى تُنْزِلُ النِّقَمَ
و از من بیامرز گناهانی را که نعمت‌ها را دگرگون می‌سازد و بیامرز گناهانی را که کینه‌ها و دشمنی‌ها را فرو می‌فرستد
وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتِى تَقْطَعُ الرَّجاءَ، وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتِى تُدِيلُ الْأَعْداءَ
و بیامرز گناهانی را که امید به تو را قطع می‌کند و بیامرز گناهانی را که دشمنان را چیره می‌سازد
وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتِى تَرُدُّ الدُّعاءَ، وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتِى يُسْتَحَقُّ بِها نُزُولُ الْبَلاءِ؛
و بیامرز گناهانی را که دعا را برمی‌گرداند و بیامرز گناهانی را که مردم به سبب آن سزاوار نزول بلا می‌شوند؛
وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتِى تَحْبِسُ غَيْثَ السَّماءِ، وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتِى تَكْشِفُ الْغِطاءَ
و بیامرز گناهانی را که بارش آسمان را باز می‌دارد و بیامرز گناهانی را که پرده‌ها را کنار می‌زند
وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتِى تُعَجِّلُ الْفَناءَ
و بیامرز گناهانی را که در نابودی شتاب می‌افکند
وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتِى تُورِثُ النَّدَمَ، وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتِى تَهْتِكُ الْعِصَمَ
و بیامرز گناهانی را که سبب پشیمانی می‌گردد و بیامرز گناهانی که حرمت را پاره می‌کند
وَأَلْبِسْنِى دِرْعَكَ الْحَصِينَةَ الَّتِى لَا تُرامُ، وَعافِنِى مِنْ شَرِّ مَا أُحاذِرُ بِاللَّيْلِ وَالنَّهارِ فِى مُسْتَقْبَِلِ سَنَتِى هٰذِهِ
و زره محکمت را بر من بپوشان زرهی که نفوذناپذیر است و مرا از شرّ آنچه در شب و روز و آینده این سال از آن پرهیز می‌کنم تندرستی بخش.
اللّٰهُمَّ رَبَّ السَّمَاواتِ السَّبْعِ، وَرَبَّ الْأَرَضِينَ السَّبْعِ وَمَا فِيهِنَّ وَمَا بَيْنَهُنَّ
خدایا؛ پروردگار آسمان‌های هفتگانه و پروردگار زمین‌های هفتگانه و آنچه در آن‌هاست و آنچه میان آن‌هاست
وَرَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، وَرَبَّ السَّبْعِ الْمَثانِى وَالْقُرْآنِ الْعَظِيمِ
و پروردگار عرش بزرگ و پروردگار سوره «حمد» و قرآن عظیم
وَرَبَّ إِسْرافِيلَ وَمِيكائِيلَ وَجَبْرَئِيلَ، وَرَبَّ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ سَيِّدِ الْمُرْسَلِينَ وَخاتَِمِ النَّبِيِّينَ
و پروردگار اسرافیل و میکاییل و جبرییل و پروردگار محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) آقای رسولان و پایان‌بخش پیامبران
أَسْأَلُكَ بِكَ وَبِما سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ يَا عَظِيمُ أَنْتَ الَّذِى تَمُنُّ بِالْعَظِيمِ
از تو می‌خواهم به حق ذات پاکت و به حق آنچه خود را به آن نام نهادی، ای بزرگ تویی که به نعمت بزرگ احسان می‌کنی
وَتَدْفَعُ كُلَّ مَحْذُورٍ، وَتُعْطِى كُلَّ جَزِيلٍ، وَتُضاعِفُ الْحَسَناتِ بِالْقَلِيلِ وَبِالْكَثِيرِ وَتَفْعَلُ مَا تَشاءُ
و هر خطر و سختی را برطرف می‌کنی و هر نعمت برجسته‌ای را عطا می‌نمایی و نیکی‌ها را به کم و زیاد دوچندان می‌سازی و هرکاری که بخواهی انجام می‌دهی،
يَا قَدِيرُ يَا اللّٰهُ يَا رَحْمٰنُ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَيْتِهِ
ای توانا، ای خدا، ای مهربان، بر محمّد و اهل‌بیتش درود فرست
وَأَلْبِسْنِى فِى مُسْتَقْبَِلِ سَنَتِى هٰذِهِ سِتْرَكَ وَنَضِّرْ وَجْهِى بِنُورِكَ، وَأَحِبَّنِى بِمَحَبَّتِكَ،
و در آینده‌ی این سال لباس پوشاننده عیوبم را بر من بپوشان و چهره‌ام را به نورت شاداب ساز و به دوستی‌ات دوستم بدار
وَبَلِّغْنِى رِضْوانَكَ، وَشَرِيفَ كَرامَتِكَ، وَجَسِيمَ عَطِيَّتِكَ
و مرا به خشنودی‌ات و برجستگی و برتری بخشندگی‌ات و بزرگ عطایت برسان
وَأَعْطِنِى مِنْ خَيْرِ مَا عِنْدَكَ وَمِنْ خَيْرِ مَا أَنْتَ مُعْطِيهِ أَحَداً مِنْ خَلْقِكَ، وَأَلْبِسْنِى مَعَ ذٰلِكَ عافِيَتَكَ
و به من عطا کن از بهترین چیزی که نزد توست و بهترین چیزی که به بنده‌ای از بندگانت عطا می‌فرمایی و افزون بر این لباس عافیت و تندرستی بر من بپوشان
يَا مَوْضِعَ كُلِّ شَكْوىٰ، وَيَا شاهِدَ كُلِّ نَجْوىٰ، وَيَا عالِمَ كُلِّ خَفِيَّةٍ، وَيَا دافِعَ مَا تَشاءُ مِنْ بَلِيَّةٍ
ای جایگاه هر شکایت، ای حاضر در هر گفتگوی پنهان، ای دانای هر نهان، ای دفع کننده بلاها آن‌گونه که خواهی،
يَا كَرِيمَ الْعَفْوِ، يَا حَسَنَ التَّجاوُزِ، تَوَفَّنِى عَلَىٰ مِلَّةِ إِبْراهِيمَ وَفِطْرَتِهِ
ای بزرگوار در عفو و گذشت، ای نیکو درگذر، مرا بر آیین ابراهیم و بر فطرت او
وَ عَلَى دِينِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سُنَّتِهِ وَ عَلَى خَيْرِ الْوَفَاةِ
و بر دین محمّد (درود خدا بر او و خاندانش باد) و روش او و بر بهترین مرگ‌ها بمیران،
فَتَوَفَّنِي مُوَالِياً لِأَوْلِيَائِكَ وَ مُعَادِياً لِأَعْدَائِكَ؛
بمیران درحالی‌که دوستدار اولیایت و دشمن دشمنانت باشم؛
اللّٰهُمَّ وَجَنِّبْنِى فِى هٰذِهِ السَّنَةِ كُلَّ عَمَلٍ أَوْ قَوْلٍ أَوْ فِعْلٍ يُباعِدُنِى مِنْكَ
خدایا، مرا در این سال از هر کار یا گفتار یا کرداری که از تو دورم می‌کند برکنار دار
وَاجْلِبْنِى إِلىٰ كُلِّ عَمَلٍ أَوْ قَوْلٍ أَوْ فِعْلٍ يُقَرِّبُنِى مِنْكَ فِى هٰذِهِ السَّنَةَ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و به سوی هر عمل یا گفتار یا کرداری که مرا در این سال به تو نزدیک می‌کند جلب کن، ای مهربان‌ترین مهربانان
وَامْنَعْنِى مِنْ كُلِّ عَمَلٍ أَوْ قَوْلٍ أَوْ فِعْلٍ يَكُونُ مِنِّى أَخافُ ضَرَرَ عاقِبَتِهِ، وَأَخافُ مَقْتَكَ إِيَّاىَ عَلَيْهِ
و مرا از هر عمل یا گفتار یا کرداری که از من سر می‌زند و من از سرانجام زیانبارش می‌ترسم و از خشمت به خاطر آن بر خود بیمناکم بازدار
حِذارَ أَنْ تَصْرِفَ وَجْهَكَ الْكَرِيمَ عَنِّى فَأَسْتَوْجِبَ بِهِ نَقْصاً مِنْ حَظٍّ لِى عِنْدَكَ، يَا رَؤُوفُ يَا رَحِيمُ؛
ترسم از این است که روی کریمانه‌ات را از من بگردانی در نتیجه سزاوار کاستی بهره‌ای که پیش تو دارم گردم، ای پرلطف، ای مهربان؛
اللّٰهُمَّ اجْعَلْنِى فِى مُسْتَقْبَِلِ سَنَتِى هٰذِهِ فِى حِفْظِكَ وَفِى جِوارِكَ وَفِى كَنَفِكَ
خدایا، در آینده این سال مرا در حفظ و پناه و حمایت خود قرار ده
وَجَلِّلْنِى سِتْرَ عافِيَتِكَ، وَهَبْ لِى كَرامَتَكَ، عَزَّ جارُكَ، وَجَلَّ ثَناؤُكَ، وَلَا إِلٰهَ غَيْرُكَ .
و پرده تندرستی را بر من بپوشان و از بخشندگی‌ات بر من ببخش، عزیز است پناهنده به تو و بزرگ است ثنای تو و معبودی جز تو نیست.
اللّٰهُمَّ اجْعَلْنِى تابِعاً لِصالِحِى مَنْ مَضىٰ مِنْ أَوْلِيائِكَ
خدایا مرا پیرو شایستگان از اولیای گذشته‌ات قرار ده
وَأَلْحِقْنِى بِهِمْ، وَاجْعَلْنِى مُسَلِّماً لِمَنْ قالَ بِالصِّدْقِ عَلَيْكَ مِنْهُمْ
و به آنان ملحقم کن و تسلیم آن‌که از آنان از طرف تو راست گفت قرارم ده
وَأَعُوذُ بِكَ اللّٰهُمَّ أَنْ تُحِيطَ بِى خَطِيئَتِى وَظُلْمِى وَ إِسْرافِى عَلَىٰ نَفْسِى وَ اتِّباعِى لِهَواىَ
خدایا به تو پناه می‌آورم از اینکه خطایم و ستمم و زیاده‌روی بر نفسم و پیروی از هواوهوسم
وَاشْتِغالِى بِشَهَواتِى فَيَحُولُ ذٰلِكَ بَيْنِى وَبَيْنَ رَحْمَتِكَ وَرِضْوانِكَ فَأَكُونَ ُ مَنْسِيّاً عِنْدَكَ، مُتَعَرِّضاً لِسَخَطِكَ وَ نِقْمَتِكَ .
و سرگرمی‌ام به شهوات بر من احاطه کند، در نتیجه همه این‌ها بین من و رحمت و خشنودی‌ات حائل گردد و من نزد تو فراموش شوم و در معرض خشم و کینه‌ات قرار گیرم.
اللّٰهُمَّ وَفِّقْنِى لِكُلِّ عَمَلٍ صَالِحٍ تَرْضىٰ بِهِ عَنِّى، وَقَرِّبْنِى إِلَيْكَ زُلْفىٰ
خدایا مرا برای هر عمل شایسته‌ای که به سبب آن از من خشنود شوی موفق بدار و مرا به مقام قربت نزدیک کن
اللّٰهُمَّ كَما كَفَيْتَ نَبِيَّكَ مُحَمَّداً صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ هَوْلَ عَدُوِّهِ، وَفَرَّجْتَ هَمَّهُ
خدایا چنان‌که از پیامبرت محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) هراس از دشمنش را کفایت کردی و اندوهش را برطرف نمودی
وَكَشَفْتَ غَمَّهُ ، وَصَدَقْتَهُ وَعْدَكَ، وَأَنْجَزْتَ لَهُ عَهْدَكَ؛
و غمش را زدودی و وعده‌ات را به او وفا کردی و پیمانت را برایش به پایان آوردی؛
اللّٰهُمَّ فَبِذٰلِكَ فَاكْفِنِى هَوْلَ هٰذِهِ السَّنَةِ وَآفاتِها وَأَسْقامَها وَفِتْنَتَها وَشُرُورَها وَأَحْزانَها وَضِيقَ الْمَعاشِ فِيها
خدایا، به همانگونه هراس این سال و آفات و امراض و فتنه‌ها و شرور و اندوه‌ها و تنگی معیشت را در آن از من کفایت کن
وَبَلِّغْنِى بِرَحْمَتِكَ كَمالَ الْعافِيَةِ بِتَمامِ دَوامِ النِّعْمَةِ عِنْدِى إِلىٰ مُنْتَهىٰ أَجَلِى
و به رحمتت مرا به کمال تندرستی، با کامل کردن ریزش نعمت بر من تا پایان عمرم برسان
أَسْأَلُكَ سُؤالَ مَنْ أَساءَ وَظَلَمَ وَاسْتَكانَ وَاعْتَرَفَ
از تو درخواست می‌کنم درخواست کسی که بد کرده و ستم روا داشته و درمانده شده و اقرار به گناه نموده است
وَأَسْأَلُكَ أَنْ تَغْفِرَ لِى مَا مَضىٰ مِنَ الذُّنُوبِ الَّتِى حَصَرَتْها حَفَظَتُكَ وَأَحْصَتْها كِرامُ مَلائِكَتِكَ عَلَىَّ
و از تو درخواست می‌کنم که مرا بیامرزی از آنچه از گناهان بر من گذشته که آن‌ها را نگهبانانت فرا گرفته‌اند و بزرگوار فرشتگانت برشمرده‌اند
وَأَنْ تَعْصِمَنِى إِلٰهِى مِنَ الذُّنُوبِ فِيما بَقِىَ مِنْ عُمْرِى إِلىٰ مُنْتَهىٰ أَجَلِى
و اینکه خدایا در آنچه از عمرم باقی مانده تا پایان عمر مرا از گناهان نگاه داری
يَا اللّٰهُ يَا رَحْمٰنُ يَا رَحِيمُ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ
ای خدا، ای بخشنده، ای مهربان، بر محمّد و اهل‌بیت محمّد درود فرست
وَآتِنِى كُلَّ مَا سَأَلْتُكَ وَرَغِبْتُ إِلَيْكَ فِيهِ فَإِنَّكَ أَمَرْتَنِى بِالدُّعاءِ، وَتَكَفَّلْتَ لِى بِالْإِجابَةِ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
و هر آنچه از تو خواستم و در طلب آن به سوی تو مشتاق شدم به من عطا کن، به‌درستی که تو مرا به درخواست فرمان دادی و برایم عهده‌دار اجابت شدی، ای مهربان‌ترین مهربانان.
فقیر گوید: سید ابن طاووس این دعا را در «اعمال شب اوّل» ماه به حساب آورده است.
