دوازده رکعت نماز،

ششم: دوازده رکعت نماز، هر دو رکعت با یک سلام و در هر رکعت، هر یک از سوره‌های «حَمد» و «توحید» و «فَلَق» و «ناس» و «آیت‌الکرسی» و «قدر» را «چهار مرتبه» بخواند و پس از سلام «چهار مرتبه» بگوید:

اللّٰهُ اللّٰهُ رَبِّي لَاأُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً، وَلَا أَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِ وَلِيّاً.

خدا خدا، پروردگارا، چیزی را شریک او قرار ندهم و جز او سرپرستی نگیرم

سپس هر دعایى که مى‌خواهد بخواند. سید بن طاووس این نماز را به این صورت از امام صادق(علیه‌السلام) روایت کرده، ولی شیخ در کتاب «مصباح» فرموده: که داود بن سرحان از امام صادق(علیه‌السلام) روایت کرده: در شب نیمه رجب دوازده رکعت نماز می‌خوانی، در هر رکعت بعد از سوره «حمد» یک سوره خوانده و هنگامی‌که از نماز فراغت یافتی، هر یک از سوره‌های «حَمد»، «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» و «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ» و «توحید» و «آیت‌الکرسی» را «چهار مرتبه» قرائت می‌کنی و پس از آن «چهار مرتبه» می‌گویی:

سُبْحانَ اللّٰهِ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ، وَلَا إِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ، وَاللّٰهُ أَكْبَرُ.

منزّه است خدا و سپاس ویژۀ اوست و معبودی جز او نیست و او بزرگ‌تر از آن است که وصف شود.

سپس بخوان:

اللّٰهُ اللّٰهُ رَبِّي لَاأُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً، وَما شاءَاللّٰهُ، لَاقُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ العَلِيِّ الْعَظِيمِ .

خدا خدا، پروردگارا، چیزی را شریک او قرار نمی‌دهم و هرچه او خواهد می‌شود، هیچ نیرو و توان نیست جز به خدای بلندمرتبۀ بزرگ.

و نیز در «شب بیست‌وهفتم» مثل این عمل را انجام ده.