زیارت امام حسین(ع) در نیمه شعبان
بدان که احادیث بسیاری در مزیت و برتری زیارت آن حضرت، در نیمه شعبان وارد شده که در این باب کافی است تنها به برخی از آن‌ها اشاره شود. از جمله به چندین سند معتبر از حضرت زین‌العابدین(علیه‌السلام) و امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده: هرکه می‌خواهد صدوبیست‌وچهار هزار پیامبر با او مصافحه کنند، باید قبر ابی‌عبدالله الحسین(علیه‌السلام) را در نیمه شعبان زیارت کند، به درستی که فرشتگان و ارواح پیامبران اجازه می‌گیرند و به زیارت آن حضرت می‌آیند، پس خوشا به حال آنکه مصافحه کند با ایشان و ایشان مصافحه کنند با او و با آنان‌اند پنج پیامبر اولوالعزم: نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و محمّد(صلی‌الله‌علیه‌وآله و علیهم اجمعین). راوی گفت: پرسیدم، برای چه آنان را اولوالعزم می‌نامند؟ فرمود: به خاطر اینکه ایشان به مشرق و مغرب و جنّ و انس مبعوث شده‌اند؛ و اما الفاظ زیارت، پس به دو صورت روایت شده، یکی همان زیارت که برای «اوّل رجب» روایت شده بود و دیگر زیارتی است که شیخ کفعمی در کتاب «بلد الامین» از امام صادق(علیه‌السلام) آورده و آن زیارت چنین است: نزد قبر آن حضرت می‌ایستی و می‌گویی:
الْحَمْدُلِلّٰهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ
خدای والای بزرگ را حمد و سپاس
وَالسَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَبْدُالصَّالِحُ الزَّكِيُّ، أُودِعُكَ شَهادَةً مِنِّي لَكَ تُقَرِّبُنِي إِلَيْكَ فِي يَوْمِ شَفاعَتِكَ
و سلام بر تو ای بنده شایسته پاکیزه، گواهی و شهادتی را از سوی خود به تو می‌سپارم تا در روز شفاعتت به تو نزدیکم کند و آن این است:
أَشْهَدُ أَنَّكَ قُتِلْتَ وَلَمْ تَمُتْ بَلْ بِرَجاءِ حَيَاتِكَ حَيِيَتْ قُلُوبُ شِيعَتِكَ، وَبِضياءِ نُورِكَ اهْتَدَى الطَّالِبُونَ إِلَيْكَ
گواهی می‌دهم که تو کشته شدی و هرگز نمردی، بلکه به امید زنده بودنت دل‌های شیعیانت زنده شد و خواهندگان به روشنایی نورت، به سوی تو راه یافتند
وَأَشْهَدُ أَنَّكَ نُورُاللّٰهِ الَّذِي لَمْ يُطْفَأْ وَلَايُطْفَأُ أَبَداً، وَأَنَّكَ وَجْهُ اللّٰهِ الَّذِي لَمْ يَهْلِكْ وَلَايُهْلَكُ أَبَداً
و گواهی می‌دهم که تویی نور خدا که هرگز خاموش نشد و هیچ‌گاه نخواهد شد و اینکه تویی جلوه خدا که نابود نشد و هرگز نمی‌شود
وَأَشْهَدُ أَنَّ هٰذِهِ‌التُّرْبَةَ تُرْبَتُكَ، وَهٰذَاالْحَرَمَ حَرَمُكَ، وَهٰذَاالْمَصْرَعَ مَصْرَعُ بَدَنِكَ
و گواهی می‌دهم که این تربت، تربت توست و این حرم، حرم توست و این جایگاه، جایگاه توست
لَاذَلِيلَ وَاللّٰه مُعِزُّكَ، وَلَامَغْلُوبَ وَاللّٰه ناصِرُكَ
سوگند به خدا، خوار نیست عزیز دارنده‌ات و به خدا سوگند شکست‌خورده نیست یاورت
هٰذِهِ شَهَادَةٌ لِي عِنْدَكَ إِلىٰ‌يَوْمِ قَبْضِ‌رُوحِي بِحَضْرَتِكَ، وَالسَّلامُ عَلَيْكَ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ.
این گواهی و شهادتی است برای من نزد تو تا روز تسلیم جانم در حضورت و سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد.
