زیارت هفتم امیرالمومنین حضرت امام علی(ع)
زیارتی است که سید ابن طاووس در کتاب «مصباح الزائر» نقل کرده، به این صورت که: «باب السّلام» -یعنی درگاه روضه مقدّسه امیرمؤمنان که ضریح مقدّس از آنجا دیده میشود- را قصد کن؛ پس «سیوچهار» مرتبه «اللّٰهُ أَکْبَر» بگو، آنگاه زیارت را به این کیفیت ادامه بده:
سَلامُ اللّٰهِ وَسَلامُ مَلائِكَتِهِ الْمُقَرَّبِينَ، وَأَنْبِيائِهِ الْمُرْسَلِينَ،
سلام خدا و سلام فرشتگان مقرّبش و انبیای مرسلش
وَعِبادِهِ الصَّالِحِينَ، وَجَمِيعِ الشُّهَداءِ وَالصِّدِّيقِينَ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ
و بندگان شایستهاش و همه شهیدان و صدّیقان بر تو ای امیرمؤمنان
السَّلامُ عَلَىٰ آدَمَ صَِفْوَةِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَىٰ نُوحٍ نَبِيِّ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَىٰ إِبْراهِيمَ خَلِيلِ اللّٰهِ
سلام بر آدم برگزیده خدا، سلام بر نوح پیامبر خدا، سلام بر ابراهیم دوست خدا
السَّلامُ عَلَىٰ مُوسىٰ كَلِيمِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَىٰ عِيسىٰ رُوحِ اللّٰهِ
سلام بر موسی همسخن خدا، سلام بر عیسی روح خدا
السَّلامُ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ حَبِيبِ اللّٰهِ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ
سلام بر محمّد محبوب خدا و رحمت و برکاتش بر آنان باد،
السَّلامُ عَلَى اسْمِ اللّٰهِ الرَّضِيِّ، وَوَجْهِهِ الْعَلِيِّ، وَصِراطِهِ السَّوِيِّ، السَّلامُ عَلَى الْمُهَذَّبِ الصَّفِيِّ
سلام بر نام پسندیده خدا و جمال والایش و راه مستقیمش، سلام بر پیراستهی برگزیده
السَّلامُ عَلَىٰ أَبِي الْحَسَنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طالِبٍ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ
سلام بر ابوالحسن علی بن ابیطالب و رحمت و برکات خدا بر او باد
السَّلامُ عَلَىٰ خالِصِ الْأَخِلَّاءِ، السَّلامُ عَلَى الْمَخْصُوصِ بِسَيِّدَةِ النِّسَاءِ
سلام بر دوستان صمیمی پاک و بیآلایش، سلام بر اختصاص یافته به سرور زنان
السَّلامُ عَلَى الْمَوْلُودِ فِي الْكَعْبَةِ الْمُزَوَّجِ فِي السَّماءِ، السَّلامُ عَلَىٰ أَسَدِ اللّٰهِ فِي الْوَغىٰ
سلام بر ولادت یافته در کعبه و تزویج شده در آسمان، سلام بر شیر خدا در میدان کارزار
السَّلامُ عَلَىٰ مَنْ شُرِّفَتْ بِهِ مَكَّةُ وَمِنىٰ، السَّلامُ عَلَىٰ صاحِبِ الْحَوْضِ وَحامِلِ اللِّواءِ
سلام بر کسی که مکه و منی به او برتری یافت، سلام بر صاحب حوض و حملکننده پرچم توحید
السَّلامُ عَلَىٰ خَامِسِ أَهْلِ الْعَباءِ، السَّلامُ عَلَى الْبائِتِ عَلَىٰ فِراشِ النَّبِيِّ وَمُفْدِيهِ بِنَفْسِهِ مِنَ الْأَعْداءِ
سلام بر پنجمین نفر اهل عبا، سلام بر صبح رساننده شب هجرت در بستر پیامبر و فداکننده جانش برای جان او در برابر دشمنان
السَّلامُ عَلَىٰ قالِعِ بابِ خَيْبَرَ وَالدَّاحِي بِهِ فِي الْفَضاءِ، السَّلامُ عَلَىٰ مُكَلِّمِ الْفِتْيَةِ فِي كَهْفِهِمْ بِلِسانِ الْأَنْبِياءِ
سلام بر کنندهی در خیبر و پرتابکننده آن به هوا، سلام بر سخنگوی با اصحاب کهف در غارشان به زبان پیامبران،
السَّلامُ عَلَىٰ مُنْبِعِ الْقَلِيبِ فِي الْفَلَا، السَّلامُ عَلَىٰ قالِعِ الصَّخْرَةِ وَقَدْ عَجَزَ عَنْهَا الرِّجالُ الْأَشِدَّاءُ،
سلام بر جوشاننده آب چاه در بیابان بیآبوگیاه، سلام بر کنندهی سنگ سخت که مردان تنومند از کندنش عاجز شدند
السَّلامُ عَلَىٰ مُخاطِبِ الثُّعْبانِ عَلَىٰ مِنْبَرِ الْكُوْفَةِ بِلِسانِ الْفُصَحاءِ
سلام بر سخنگوی با اژدها بالای منبر کوفه با زبان سخنوران
السَّلامُ عَلَىٰ مُخاطِبِ الذِّئْبِ وَمُكَلِّمِ الْجُمْجُمَةِ بِالنَّهْرَوانِ وَقَدْ نَخِرَتِ الْعِظامُ بِالْبِلَىٰ
سلام بر خطابکننده به گرگ و گفتگوکننده با جمجمه مرده در نهروان، درحالیکه استخوانها از روی کهنگی تکهتکه شده بود
السَّلامُ عَلَىٰ صاحِبِ الشَّفاعَةِ فِي يَوْمِ الْوَرَىٰ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ
سلام بر صاحب شفاعت در روز قیامت و رحمت و برکات خدا بر او باد.
السَّلامُ عَلَى الْإِمامِ الزَّكِيِّ حَلِيفِ الْمِحْرابِ
سلام بر امام پاکیزه، همپیمان با محراب عبادت
السَّلامُ عَلَىٰ صاحِبِ الْمُعْجِزِ الْباهِرِ وَالنَّاطِقِ بِالْحِكْمَةِ وَالصَّوابِ
سلام بر صاحب معجزه روشن و گویای به حکمت و سخن درست
السَّلامُ عَلَىٰ مَنْ عِنْدَهُ تَأْوِيلُ الْمُحْكَمِ والْمُتَشابِهِ وَعِنْدَهُ أُمُّ الْكِتابِ
سلام بر کسی که تأویل محکم و متشابه نزد اوست و اصل کتاب پیش اوست
السَّلامُ عَلَىٰ مَنْ رُدَّتْ عَلَيْهِ الشَّمْسُ حِينَ تَوارَتْ بِالْحِجابِ
سلام بر کسی که خورشید برای او بازگشت، هنگامیکه غروب کرده بود
السَّلامُ عَلَىٰ مُحْيِي اللَّيْلِ الْبَهِيمِ بِالتَّهَجُّدِ وَالاكْتِئابِ
سلام بر زندهدارنده شب تاریک به عبادت و اندوه،
السَّلامُ عَلَىٰ مَنْ خاطَبَهُ جَبْرَئِيلُ بِإِمْرَةِ الْمُؤْمِنِينَ بِغَيْرِ ارْتِيابٍ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ؛
سلام بر کسی که بدون شک جبرییل او را به لقب امیرالمؤمنین خطاب کرد و رحمت و برکات خدا بر او باد
السَّلامُ عَلَىٰ سَيِّدِ السَّاداتِ، السَّلامُ عَلَىٰ صاحِبِ الْمُعْجِزاتِ
سلام بر امیر مؤمنان، سلام بر سرور جانشینان، سلام بر آقای آقایان، سلام بر صاحب معجزات
السَّلامُ عَلَىٰ مَنْ عَجِبَ مِنْ حَمَلاتِهِ فِي الْحُرُوبِ مَلائِكَةُ سَبْعِ سَمَاوَاتٍ
سلام بر کسی که فرشتگان هفت آسمان از حملاتش در جنگها شگفتزده شدند
السَّلامُ عَلَىٰ مَنْ نَاجَى الرَّسُولَ فَقَدَّمَ بَيْنَ يَدَيْ نَجْواهُ صَدَقَاتٍ
سلام بر کسی که با پیامبر گفتگوی پنهانی کرد و پیشاپیش گفتار پنهانش صدقهها داد
السَّلامُ عَلَىٰ أَمِيرِ الْجُيُوشِ وَصَاحِبِ الْغَزَواتِ
سلام بر فرمانده لشگرها و صاحب جنگها
السَّلامُ عَلَىٰ مُخاطِبِ ذِئْبِ الْفَلَواتِ
سلام بر خطابکننده به گرگ بیابانها
السَّلامُ عَلَىٰ نُورِ اللّٰهِ فِي الظُّلُمَاتِ
سلام بر نور خدا در تاریکیها
السَّلامُ عَلَىٰ مَنْ رُدَّتْ لَهُ الشَّمْسُ فَقَضىٰ مَا فَاتَهُ مِنَ الصَّلاةِ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكَاتُه
سلام بر کسی که خورشید برایش بازگشت، در نتیجه نماز از دست رفتهاش را ادا کرد و رحمت و برکات خدا بر او باد،
السَّلامُ عَلَىٰ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، السَّلامُ عَلَىٰ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ، السَّلامُ عَلَىٰ إِمامِ الْمُتَّقِينَ
سلام بر امیرمؤمنان، سلام بر سرور جانشینان، سلام بر پیشوای پرهیزگاران
السَّلامُ عَلَىٰ وَارِثِ عِلْمِ النَّبِيِّينَ، السَّلامُ عَلَىٰ يَعْسُوبِ الدِّينِ
سلام بر وارث دانش انبیا، سلام بر رئیس دین
السَّلامُ عَلَىٰ عِصْمَةِ الْمُؤْمِنِينَ، السَّلامُ عَلَىٰ قُدْوَةِ الصَّادِقِينَ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ؛
سلام بر نگهدار مؤمنان، سلام بر مقتدای راستگویان و رحمت و برکات خدا بر او باد؛
السَّلامُ عَلَىٰ حُجَّةِ الْأَبْرارِ، السَّلامُ عَلَىٰ أَبِي الْأَئِمَّةِ الْأَطْهارِ
سلام بر حجّت نیکان، سلام بر پدر امامان پاک،
السَّلامُ عَلَى الْمَخْصُوصِ بِذِي الْفَقارِ، السَّلامُ عَلَىٰ ساقِي أَوْلِيائِهِ مِنْ حَوْضِ النَّبِيِّ الْمُخْتارِ
سلام بر اختصاص یافته به شمشیر ذوالفقار، سلام بر ساقی دوستانش از حوض پیامبر مختار
صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ مَا اطَّرَدَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ
(درود خدا بر او و خاندانش باد) تا شب و روز از پیهم درآید
السَّلامُ عَلَى النَّبَاَ الْعَظِيمِ
سلام بر خبر بزرگ
لسَّلامُ عَلَىٰ مَنْ أَنْزَلَ اللّٰهُ فِيهِ: ﴿وَ إِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتٰابِ لَدَيْنٰا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ﴾، السَّلامُ عَلَىٰ صِراطِ اللّٰهِ الْمُسْتَقِيمِ
سلام بر کسی که خدا در حقّش این آیه را نازل کرد: «بهراستی این [قرآنِ روشنگر] در «اُمُّ الکتاب» [که لوح محفوظ است] نزد ما بلندمرتبه و حکیم است»، سلام بر راه راست خدا
السَّلامُ عَلَى الْمَنْعُوتِ فِي التَّوْراةِ وَالْإِنْجِيلِ وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ.
سلام بر وصف شده در تورات و انجیل و قرآن حکیم و رحمت و برکات خدا بر او باد.
پس خود را به ضریح میچسبانی و آن را میبوسی و میگویی:
يَا أَمِينَ اللّٰهِ، يَا حُجَّةَ اللّٰهِ، يَا وَلِيَّ اللّٰهِ، يَا صِرَاطَ اللّٰهِ، زَارَكَ عَبْدُكَ وَ وَلِيُّكَ اللَّائِذُ بِقَبْرِكَ،
ای امین خدا، ای حجّت خدا، ای ولی خدا، ای راه خدا، زیارت کرد تو را بنده و دوستت، آنکه به قبرت پناه آورده
وَ الْمُنِيخُ رَحْلَهُ بِفِنَائِكَ، الْمُتَقَرِّبُ إِلَى اللّٰهِ عَزَّوَجَلَّ، وَالْمُسْتَشْفِعُ بِكَ إِلَى اللّٰهِ
و بار حاجاتش را به درگاهت افکنده، به وسیله تو تقرّب جوی و شفیعخواه به درگاه خداست
زِيارَةَ مَنْ هَجَرَ فِيكَ صَحْبَهُ، وَجَعَلَكَ بَعْدَ اللّٰهِ حَسْبَهُ
زیارتش زیارت کسی است که به خاطر تو دست از رفیقان شسته و تو را پس از خدا برای خویش کافی دانسته
أَشْهَدُ أَنَّكَ الطُّورُ، وَالْكِتابُ الْمَسْطُورُ، وَ الرِّقُّ الْمَنْشُورُ، وَبَحْرُ الْعِلْمِ الْمَسْجُورُ،
شهادت میدهم که تو طور و کتاب مسطور صفحۀ باز و گشوده و دریای جوشان دانش
يَا وَلِيَّ اللّٰهِ إِنَّ لِكُلِّ مَزُورٍ عَِنايَةً فِي مَنْ زارَهُ وَقَصَدَهُ وَأَتاهُ، وَأَنَا وَلِيُّكَ
ای ولی خدا برای هر زیارت شدهای نسبت به کسی که او را زیارت کرده و قصد او را نموده و به زیارت وی آمده توجّهی است و من دوست توأم
وَقَدْ حَطَطْتُ رَحْلِي بِفِنائِكَ، وَلَجَأْتُ إِلىٰ حَرَمِكَ، وَلُذْتُ بِضَرِيحِكَ لِعِلْمِي بِعَظِيمِ مَنْزِلَتِكَ وَشَرَفِ حَضْرَتِكَ
و بارم را به درگاهت فرود آوردهام و به حرمت پناهنده شدهام و به پناه ضریحت آمدهام، به خاطر آگاهیام به بزرگی مقامت و شرافت پیشگاهت
وَقَدْ أثْقَلَتِ الذُّنُوبُ ظَهْرِي وَمَنَعَتْنِي رُقادِي، فَما أَجِدُ حِرْزاً وَلَا مَعْقِلاً
درحالیکه گناهان پشتم را سنگین کرده و خوابم را در ربوده، در نتیجه پناهگاه
وَلَا مَلْجَأً أَلْجَأُ إِلَيْهِ إِلّا اللّٰهُ تَعالىٰ وَتَوَسُّلِي بِكَ إِلَيْهِ، وَاسْتِشْفاعِي بِكَ لَدَيْهِ
و جای امن و ملجأیی نمییابم که به آن پناه برم جز به خدای تعالی و توسّلم به وسیله تو به درگاهش و شفاعت خواهیام به تو در پیشگاهش
فَها أَنَا نازِلٌ بِفِنائِكَ وَلَكَ عِنْدَ اللّٰهِ جاهٌ عَظِيمٌ، وَمَقامٌ كَرِيمٌ
اینک همانم که به درگاهت فرود آمدهام و تو را نزد خدا منزلت بزرگ و مقام باارزش است
فَاشْفَعْ لِي عِنْدَ اللّٰهِ رَبِّكَ يَا مَوْلايَ.
پس نزد خدا شفیع من باش ای مولای من.
پس ضریح را ببوس و رو به سوی قبله کن و بگو:
اللّٰهُمَّ إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ يَا أَسْمَعَ السَّامِعِينَ، وَيَا أَبْصَرَ النَّاظِرِينَ، وَيَا أَسْرَعَ الْحاسِبِينَ، وَيَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِينَ
خدایا به پیشگاهت تقرّب میجویم، ای شنواترین شنوایان، ای بیناترین بینایان، ای سریعترین حسابرسان، ای بخشندهترین بخشندگان
بِمُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِيِّينَ، رَسُولِكَ إِلَى الْعالَمِينَ، وَبِأَخِيهِ وَابْنِ عَمِّهِ الْأَ نْزَعِ الْبَطِينِ
به محمّد خاتم پیامبران فرستادهات به سوی جهانیان و به برادر و پسر عمویش، آن فراخ سینه
الْعالِمِ الْمُبِينِ، عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، وَالْحَسَنَ وَالْحُسَيْنِ الْإِمامَيْنِ الشَّهِيدَيْنِ
و عالم آشکارکننده، علی امیرمؤمنان و حسن و حسین دو امام شهید
وَبِعَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ زَيْنِ الْعابِدِينَ، وَبِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ باقِرِ عِلْمِ الْأَوَّلِينَ، وَبِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ زَكِيِّ الصِّدِّيقِينَ،
و به علی بن الحسین زینالعابدین و به محمّد بن علی شکافنده دانش پیشینیان و به جعفر بن محمّد آن پاکیزهی گروه صدیقان
وَبِمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ الْكاظِمِ الْمُبِينِ، وَحَبِيسِ الظَّالِمِينَ
و به موسی بن جعفر فرو برنده خشم و نمایانکننده حق و زندانی ستمکاران
وَبِعَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْأَمِينِ، وَبِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الْجَوادِ عَلَمِ الْمُهْتَدِينَ
و به علی بن موسی الرّضای امین و به محمّد بن علی جواد پرچم راهیافتگان
وَبِعَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْبَرِّ الصَّادِقِ سَيِّدِ الْعابِدِينَ، وَبِالْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْعَسْكَرِيِّ وَلِيِّ الْمُؤْمِنِينَ
و علی بن محمّد آن نیکوکار صادق، سرور عبادتکنندگان و به حسن بن علی عسگری زمامدار مؤمنان
وَبِالْخَلَفِ الْحُجَّةِ صاحِبِ الْأَمْرِ مُظْهِرِ الْبَراهِينِ، أَنْ تَكْشِفَ مَا بِي مِنَ الْهُمُومِ
و به یادگار بزرگوار، آن حجّت صاحب امر و آشکارکننده دلایل روشن که اندوههای مرا برطرف کنی
وَتَكْفِيَنِي شَرَّ الْبَلاءِ الْمَحْتُومِ، وَتُجِيرَنِي مِنَ النَّارِ ذاتِ السَّمُومِ، بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
و بلای حتمی را از من باز داری و از آتشی که دارای بادهای پر حرارت زهرآگین است مرا پناه دهی، به مهربانیات ای مهربانترین مهربانان.
پس براى هرچه بخواهى دعا کن و آن حضرت را وداع کن و بازگرد.
