81. سوره تکویر - 29 آیه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ
به نام خداوند رحمتگر مهربان آنگاه كه خورشيد به هم درپيچد،
وَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ
و آنگه كه ستارگان همى‌تيره شوند،
وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ
و آنگاه كه كوهها به رفتار آيند.
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ
وقتى شتران ماده وانهاده شوند،
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ
و آنگه كه وحوش را همى‌گرد آرند،
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ
درياها آنگه كه جوشان گردند،
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ
و آنگاه كه جانها به هم درپيوندند،
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ
پرسند چو زان دخترك زنده به‌گور:
بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ
به كدامين گناه كشته شده است؟
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ
و آنگاه كه نامه‌ها زهم بگشايند،
وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ
و آنگاه كه آسمان زجا كنده شود،
وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ
و آنگه كه جحيم را برافروزانند،
وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ
و آنگه كه بهشت را فرا پيش آرند،
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ
هر نَفْس بداند چه فراهم ديده.
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ
نه، نه! سوگند به اختران گردان،
الْجَوَارِ الْكُنَّسِ
[كز ديده] نهان شوند و از نو آيند،
وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ
سوگند به شب چون پشت گرداند،
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ
سوگند به صبح چون دميدن گيرد،
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ
كه [قرآن] سخن فرشته بزرگوارى است.
ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ
نيرومند [كه] پيش خداوند عرش، بلندپايگاه است.
مُّطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ
در آنجا [هم] مطاع [و هم] امين است.
وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ
و رفيق شما مجنون نيست؛
وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ
و قطعاً آن [فرشته وحى] را در افق رخشان ديده.
وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ
و او در امر غيب بخيل نيست.
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ
و [قرآن] نيست سخن ديو رجيم.
فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ
پس به كجا مى‌رويد؟
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ
اين [سخن] بجز پندى براى عالميان نيست؛
لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ
براى هر يك از شما كه خواهد به راه راست رود.
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ
و تا خدا، پروردگار جهانها، نخواهد، [شما نيز] نخواهيد خواست.
