77. سوره مرسلات - 50 آیه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا
به نام خداوند رحمتگر مهربان سوگند به فرستادگان پى‌درپى،
فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا
كه سخت توفنده‌اند.
وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا
و سوگند به افشانندگان افشانگر،
فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا
كه [ميان حق و باطل] جداگرند،
فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا
و القاكننده وحى‌اند.
عُذْرًا أَوْ نُذْرًا
خواه عذرى باشد يا هشدارى.
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ
كه آنچه وعده يافته‌ايد قطعاً رخ خواهد داد.
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ
پس وقتى كه ستارگان محو شوند،
وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ
و آنگاه كه آسمان بشكافد،
وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ
و آنگاه كه كوه‌ها از جا كنده شوند،
وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ
و آنگاه كه پيمبران به ميقات آيند،
لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ
براى چه روزى تعيين وقت شده است؟
لِيَوْمِ الْفَصْلِ
براى روز داورى.
وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ
و تو چه دانى كه روز داورى چيست؟
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ
آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان!
أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ
مگر پيشينيان را هلاك نكرديم؟
ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ
سپس از پى آنان پسينيان را مى‌بريم.
كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ
با مجرمان چنين مى‌كنيم.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ
آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.
أَلَمْ نَخْلُقكُّم مِّن مَّاءٍ مَّهِينٍ
مگر شما را از آبى بى‌مقدار نيافريديم؟
فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَّكِينٍ
پس آن را در جايگاهى استوار نهاديم،
إِلَىٰ قَدَرٍ مَّعْلُومٍ
تا مدّتى معيّن!
فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ
و توانا آمديم، و چه نيك تواناييم.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ
آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا
مگر زمين را محل اجتماع نگردانيديم؟
أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا
چه براى مردگان چه زندگان.
وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُم مَّاءً فُرَاتًا
و كوه‌هاى بلند در آن نهاديم و به شما آبى گوارا نوشانيديم.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ
آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.
انطَلِقُوا إِلَىٰ مَا كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ
برويد به سوى همان چيزى كه آن را تكذيب مى‌كرديد.
انطَلِقُوا إِلَىٰ ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ
برويد به سوى [آن] دود سه شاخه،
لَّا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ
نه سايه‌دار است و نه از شعله [آتش] حفاظت مى‌كند.
إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ
[دوزخ] چون كاخى [بلند] شراره مى‌افكند،
كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ
گويى شترانى زرد رنگند.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ
آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.
هَـٰذَا يَوْمُ لَا يَنطِقُونَ
اين، روزى است كه دم نمى‌زنند.
وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ
و رخصت نمى‌يابند تا پوزش خواهند.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ
آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.
هَـٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ ۖ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ
اين [همان] روز داورى است شما و [جمله] پيشينيان را گرد مى‌آوريم.
فَإِن كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ
پس اگر حيلتى داريد، در برابر من بسگاليد.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ
آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ
اهل تقوا در زير سايه‌ها و بر كنار چشمه‌سارانند،
وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ
با هر ميوه‌اى كه خوش داشته باشند.
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
به [پاداش] آنچه مى‌كرديد، بخوريد و بياشاميد؛ گواراتان باد.
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
ما نيكوكاران را چنين پاداش مى‌دهيم.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ
آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.
كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُم مُّجْرِمُونَ
[اى كافران،] بخوريد و اندكى برخوردار شويد كه شما گناهكاريد.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ
[ولى] آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا يَرْكَعُونَ
و چون به آنان گفته شود: «ركوع كنيد»، به ركوع نمى‌روند.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ
آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.
فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ
پس به كدامين سخن پس از [قرآن] ايمان مى‌آورند؟
