زیارت وداع

زيارت وداع: «علاّمه مجلسى» (رحمه الله) از «بلدالامین» نقل مى کند که براى وداع با آن حضرت همان سخنى را بگو که امام صادق (علیه السلام) براى وداع با رسول گرامى (صلى الله علیه وآله) بیان داشته است یعنى:

لاٰ جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ تَسْلیمى عَلَیْکَ

خداوند این سلام را آخرین سلامم بر شما قرار ندهد

و اگر خواستى بگو: اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یٰا وَلِىَّ اللهِ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکٰاتُهُ،

سلام بر تو اى ولىّ خدا و رحمت و برکات خدا بر تو باد،

اَللّـٰهُمَّ لاٰ تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِیٰارَتى اِبْنَ نَبِیِّکَ، وَحُجَّتِکَ عَلىٰ خَلْقِکَ،

خدایا زیارتم را آخرین زیارتم از فرزند پیامبرت و حجّت تو بر مخلوقات قرار مده،

وَاجْمَعْنى وَاِیّٰاهُ فى جَنَّتِکَ، وَاحْشُرْنى مَعَهُ وَفـى حِـزْبِهِ مَـعَ الشُّـهَدٰآءِ وَالصّٰالِحینَ، وَحَسُنَ اُولٰئِکَ رَفیقاً،

و مرا با او در بهشت گرد هم آور و مرا با او و در گروه او همراه با شهیدان و صالحان که رفیقان خوبى هستند قرار ده،

وَاَسْتَوْدِعُکَ اللهَ وَاَسْتَرْعیکَ، وَاَقْرَءُ عَلَیْکَ السَّلاٰمَ،

تو را به خدا مى سپارم و رعایت حالم را از تو مى خواهم و بر تو درود مى فرستم،

آمَنّٰا بِاللهِ وَبِالرَّسُولِ، وَبِمٰا جِئْتَ بِهِ وَدَلَلْتَ عَلَیْهِ، فَاکْتُبْنٰا مَعَ الشّٰاهِدینَ.

به خدا و رسولش و به آنچه آورده و به آن راهنمایى نموده اى ایمان داریم، پس نام ما را در زمره گواهان ثبت فرما.

یادآورى: در پایان این فصل لازم است سه نکته یادآورى شود: ١ـ مرحوم «علاّمه مجلسى» مى گوید: زیارت حضرت رضا (علیه السلام) در روزهاى مقدّس اسلامى، افضل است، خصوصاً روزهایى که اختصاص به آن حضرت دارد مثل روز ولادت (١١ ذى القعده) و روز شهادت آن حضرت (مطابق مشهور آخر ماه صفر) سپس از کتاب «اقبال» مرحوم «سیّد بن طاووس» استحباب زیارت آن حضرت را در روز ۲۳ ذى القعده (طبق روایتى روز شهادت آن حضرت) نیز نقل مى کند و در پایان مى نویسد: استحباب زیارت آن حضرت در ماه رجب گذشت. مرحوم محدّث قمى روز ۲۵ ذى القعده را نیز به این موارد ضمیمه کرده است. ۲ـ مردم نباید اصرار در بوسیدن ضریح مقدس داشته باشند و براى دیگران ایجاد زحمت کنند زیرا بوسیدن ضریح شرط زیارت نیست و با گفتن یک سلام نیز زیارت حاصل مى شود. ۳ـ ناگفته پیداست که گذشته از زیارات سه گانه مخصوصه بالا، مى توان از زیارات جامعه مانند زیارت امین الله که گذشت و زیارت جامعه کبیره که از زیارات بسیار مهم است و بعداً خواهد آمد، استفاده کرد. زیارت هاى دیگرى نیز وجود دارد که در بخش زیارات جامعه مى آید. در پایان این فصل، شایسته است اشعار جالبى را که مرحوم محدّث قمى از جامى در مدح حضرت رضا (علیه السلام) نقل کرده بیاوریم:

سَلامٌ عَلىٰ آلِ طٰهٰ وَیٰس سَلاٰمٌ عَلىٰ آلِ خَیْرِ النَّبِیّینَ

سلام بر خاندان طه و یاسین سلام بر خاندان بهترین پیمبران

سَلاٰمٌ عَلىٰ رَوْضَةٍ حَلَّ فیهٰا اِمٰامٌ یُبٰاهى بِهِ الْمُلْکُ وَالدّینُ

سلام بر روضه اى که مسکن گرفت در آن امامى که افتخار کند بدان مُلک و دین

امام بحق شاه مطلق که آمد***حریم درش قبله گاه سلاطین شه کاخ عرفان، گل شاخ احسان***دُرِ دُرج امکان، مه بُرج تمکین علىّ بن موسى الرّضا کز خدایش***رضا شد لقب چون رضا بودش آیین ز فضل و شرف بینى او را جهانى***اگر نبودت تیره چشم جهان بین پى عطر روبند حُوران جنّت***غبار درش را بگیسوى مشکین اگر خواهى آرى بکف دامن او***برو دامن از هر چه جز اوست بر چین.