متن زیارت عاشورا
متن زیارت عاشورا:
اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یٰا اَبٰا عَبْدِاللهِ، اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ اللهِ، [اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خِیَرَةَ اللهِ وَابْنَ خِیَرَتِهِ] ،
سلام بر تو اى فرزند رسول خدا، [سلام بر تو اى فرزند و فرزند برگزیده اش]
اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یَابْنَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ، وَابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیّینَ،
سلام بر تو اى فرزند امیرمؤمنان و فرزند آقاى اوصیا،
اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یَابْنَ فٰاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسٰآءِ الْعٰالَمینَ،
سلام بر تو اى فرزند فاطمه بانوى زنان جهانیان،
اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یٰا ثٰارَ اللهِ وَابْنَ ثٰارِهِ، وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ،
سلام بر تو اى که خدا خونخواهیش کند و فرزند چنین کسى و اى کشته اى که انتقام کشته گانت را نگرفتى،
اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ وَعَلَى الْأَرْوٰاحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِنٰآئِکَ، عَلَیْکُمْ مِنّى جَمیعاً سَلاٰمُ اللهِ اَبَداً مٰا بَقیتُ وَبَقِىَ اللَّیْلُ وَالنَّهٰارُ،
سلام بر تو و بر روان هایى که فرود آمدند به آستانت، بر شما همگى از جانب من سلام خدا باد همیشه تا من برجایم و برجاست شب و روز،
یٰا اَبٰا عَبْدِاللهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ، وَجَلَّتْ وَعَظُمَتِ الْمُصیبَةُ بِکَ عَلَیْنٰا وَعَلىٰ جَمیعِ اَهْلِ الْإِسْلاٰمِ،
اى ابا عبدالله، به راستى بزرگ شد سوگوارى تو و گران و عظیم گشت مصیبت تو بر ما و بر همه اهل اسلام
وَجَلَّتْ وَعَظُمَتْ مُصیبَتُکَ فِى السَّمٰوٰاتِ، عَلىٰ جَمیعِ اَهْلِ السَّمٰوٰاتِ،
و گران و عظیم گشت مصیبت تو در آسمان ها بر همه اهل آسمان ها،
فَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً اَسَّسَتْ اَسٰاسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ عَلَیْکُمْ اَهْلَ الْبَیْتِ،
پس خدا لعنت کند مردمى را که ریختند شالوده ستم و بیدادگرى را بر شما خاندان
وَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً دَفَعَتْکُمْ عَنْ مَقٰامِکُمْ، وَاَزٰالَتْکُمْ عَنْ مَرٰاتِبِکُمُ الَّتى رَتَّبَکُمُ اللهُ فیهٰا،
و خدا لعنت کند مردمى را که کنار زدند شما را از مقام مخصوصتان و دور کردند شما را از آن مرتبه هایى که خداوند آن رتبه ها را به شما داده بود
وَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً قَتَلَتْکُمْ، وَلَعَنَ اللهُ الْمُمَهِّدینَ لَهُمْ بِالتَّمْکینِ مِنْ قِتٰالِکُمْ،
و خدا لعنت کند مردمى که شما را کشتند و خدا لعنت کند آنان که تهیه اسباب کردند براى آنها تا توانستند با شما بجنگند،
بَرِئْتُ اِلَى اللهِ وَاِلَیْکُمْ مِنْهُمْ، وَمِنْ اَشْیٰاعِهِمْ وَاَتْبٰاعِهِمْ وَاَوْلِیٰآئِهِم،
بیزارى جویم به سوى خدا و به سوى شما از ایشان و از پیروان و دنبال روندگانشان و دوستانشان،
یٰا اَبٰا عَبْدِاللهِ اِنّى سِلْمٌ لِمَنْ سٰالَمَکُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حٰارَبَکُمْ اِلىٰ یَوْمِ الْقِیٰامَةِ،
اى اباعبدالله من تسلیمم و در صلحم با کسى که با شما در صلح است و در جنگم با هر کس که با شما در جنگ است تا روز قیامت
وَلَعَنَ اللهُ آلَ زِیٰادٍ وَآلَ مَرْوٰانَ، وَلَعَنَ اللهُ بَنى اُمَیَّةَ قٰاطِبَةً، وَلَعَنَ اللهُ ابْنَ مَرْجٰانَةَ،
و خدا لعنت کند خاندان زیاد و خاندان مروان را و خدا لعنت کند بنى امیه را همگى و خدا لعنت کند فرزند مرجانه (ابن زیاد) را
وَلَعَنَ اللهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ، وَلَعَنَ اللهُ شِمْراً، وَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَاَلْجَمَتْ وَتَنَقَّبَتْ لِقِتٰالِکَ،
و خدا لعنت کند عمر فرزند سعد را و خدا لعنت کند شمر را و خدا لعنت کند مردمى را که اسب ها را زین کردند و دهنه زدند و به راه افتادند براى پیکار با تو
بِاَبى اَنْتَ وَاُمّى، لَقَدْ عَظُمَ مُصٰابى بِکَ،
پدر و مادرم بفدایت که براستى بزرگ شد مصیبت تو بر من
فَاَسْئَلُ اللهَ الَّذى اَکْرَمَ مَقٰامَکَ وَاَکْرَمَنى بِکَ، اَنْ یَرْزُقَنى طَلَبَ ثٰارِکَ مَعَ اِمٰامٍ مَنْصُورٍ مِنْ اَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ،
پس مى خواهم از آن خدایى که گرامى داشت مقام تو را و گرامى داشت مرا به خاطر تو که روزیم گرداند خونخواهى تو را در رکاب آن امام یارى شده از خاندان محمّد ـ که درود خدا بر او و خاندان پاکش باد ـ
اَللّـٰهُمَّ اجْعَلْنى عِنْدَکَ وَجیهاً بِالْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلاٰمُ فِى الدُّنْیٰا وَالْأٰخِرَةِ،
خدایا قرار ده مرا نزد خودت آبرومند بوسیله حسین ـ که بر او سلام باد ـ در دنیا و آخرت،
یٰا اَبٰا عَبْدِاللهِ، اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلى اللهِ وَاِلىٰ رَسُولِهِ، وَاِلىٰ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ وَاِلىٰ فٰاطِمَةَ، وَاِلَى الْحَسَنِ وَاِلَیْکَ بِمُوٰالاٰتِکَ،
اى ابا عبدالله من تقرّب جویم به درگاه خدا و پیشگاه رسولش و امیرمؤمنان و فاطمه و حسن و شما بوسیله دوستى تو
وَبِالْبَرٰآئَةِ [مِمَّنْ قٰاتَلَکَ وَنَصَبَ لَکَ الْحَرْبَ، وَبِالْبَرٰائَةِ مِمَّنْ اَسَّسَ اَسٰاسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ عَلَیْکُمْ،
و بوسیله بیزارى [از کسى که با تو مقاتله کرد و جنگ با تو را برپا کرد و به بیزارى جستن از کسى که شالوده ستم و ظلم بر شما را ریخت
وَاَبْرَءُ اِلَى اللهِ وَاِلىٰ رَسُولِهِ] مِمَّنْ اَسَسَّ اَسٰاسَ ذٰلِکَ، وَبَنىٰ عَلَیْهِ بُنْیٰانَهُ،
و بیزارى جویم به سوى خدا و به سوى رسولش] از کسى که پى ریزى کرد شالوده این کار را و پایه گذارى کرد بر آن بنیانش را
وَجَرىٰ فى ظُلْمِهِ وَجَوْرِهِ عَلَیْکُمْ، وَعلىٰ اَشْیٰاعِکُمْ، بَرِئْتُ اِلَى اللهِ وَاِلَیْکُمْ مِنْهُمْ،
و دنبال کرد ظلم و ستمش را بر شما و بر پیروان شما، بیزارى جویم به درگاه خدا و به پیشگاه شما از ایشان
وَاَتَقَرَّبُ اِلَى اللهِ، ثُمَّ اِلَیْکُمْ بِمُوٰالاٰتِکُمْ وَمُوٰالاٰةِ وَلِیِّکُمْ،
و تقرّب جویم به سوى خدا سپس به شما بوسیله دوستیتان و دوستى دوستان شما
وَبِالْبَرٰآئَةِ مِنْ اَعْدٰآئِکُمْ وَالنّٰاصِبینَ لَکُمُ الْحَرْبَ، وَبِالْبَرٰآئَةِ مِنْ اَشْیٰاعِهِمْ وَاَتْبٰاعِهِمْ،
و به بیزارى از دشمنانتان و برپا کنندگان (و آتش افروزان) جنگ با شما و به بیزارى از یاران و پیروانشان،
اِنّى سِلْمٌ لِمَنْ سٰالَمَکُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حٰارَبَکُمْ، وَوَلِىٌّ لِمَنْ وٰالاٰکُمْ، وَعَدُوٌّ لِمَنْ عٰادٰاکُمْ،
من در صلح و سازشم با کسى که با شمادر صلح است، و در جنگم با کسى که با شما در جنگ است و دوستم با کسى که شما را دوست دارد و دشمنم با کسى که شما را دشمن دارد
فَاَسْئَلُ اللهَ الَّذى اَکْرَمَنى بِمَعْرِفَتِکُمْ وَمَعْرِفَةِ اَوْلِیٰآئِکُمْ، وَرَزَقَنِى الْبَرٰآئَةَ مِنْ اَعْدٰآئِکُمْ، اَنْ یَجْعَلَنى مَعَکُمْ فِى الدُّنْیٰا وَالْأٰخِرَةِ،
و درخواست کنم از خدایى که مرا گرامى داشت بوسیله معرفت شما و معرفت دوستانتان و روزیم کند بیزارى جستن از دشمنانتان را، به این که قرار دهد مرا با شما در دنیا و آخرت
وَاَنْ یُثَبِّتَ لى عِنْدَکُمْ قَدَمَ صِدْقٍ فِى الدُّنْیٰا وَالْأٰخِرَةِ، وَاَسْئَلُهُ اَنْ یُبَلِّغَنِى الْمَقٰامَ الْمَحْمُودَ لَکُمْ عِنْدَ اللهِ،
و پابرجا دارد براى من در پیش شما گام راست و درستى (و ثبات قدمى) در دنیا و آخرت و از او خواهم که برساند مرا به مقام پسندیده شما در پیش خدا
وَاَنْ یَرْزُقَنى طَلَبَ ثٰارى مَعَ اِمٰامٍ هُدىً ظٰاهِر نٰاطِق بِالْحَقِّ مِنْکُمْ ،
و روزیم کند خونخواهى شما را با امام راهنماى آشکار گویاى به حق که از شما (خاندان) است
وَاَسْئَلُ اللهَ بِحَقِّکُمْ وَبِالشَّاْنِ الَّذى لَکُمْ عِنْدَهُ، اَنْ یُعْطِیَنى بِمُصٰابى بِکُمْ اَفْضَلَ مٰا یُعْطى مُصٰاباً بِمُصیبَتِهِ،
و از خدا خواهم به حقّ شما و بدان منزلتى که شما نزد او دارید که عطا کند به من بوسیله مصیبتى که از ناحیه شما به من رسیده
مُصیبَةً مٰا اَعْظَمَهٰا وَاَعْظَمَ رَزِیَّتَهٰا فِى الْإِسْلاٰمِ، وَفى جَمیعِ السَّمٰوٰاتِ وَالْأَرْضِ،
بهترین پاداشى را که مى دهد به یک مصیبت زده از مصیبتى که دیده، براستى چه مصیبت بزرگى و چه داغ گرانى بود در اسلام و در تمام آسمانها و زمین،
اَللّـٰهُمَّ اجْعَلْنى فى مَقٰامى هٰذٰا مِمَّنْ تَنٰالُهُ مِنْکَ صَلَوٰاتٌ وَرَحْمَةٌ وَمَغْفِرَةٌ،
خدایا چنانم کن در این جا که ایستاده ام از کسانى باشم که برسد بدو از ناحیه تو درود و رحمت و آمرزشى،
اَللّـٰهُمَّ اجْعَلْ مَحْیٰاىَ مَحْیٰا مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَمَمٰاتى مَمٰاتَ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ،
خدایا قرار ده زندگیم را زندگى محمّد و آل محمّد و مرگم را مرگ محمّد و آل محمّد،
اَللّـٰهُمَّ اِنَّ هٰذٰا یَوْمٌ تَبَرَّکَتْ بِهِ بَنُو اُمَیَّةَ، وَابْنُ آکِلَةِ الْأَکبٰادِ، اَللَّعینُ ابْنُ اللَّعینِ،
خدایا این روز روزى است که مبارک و میمون دانستند آن را بنى امیّه و پسر آن زن جگرخوار (معاویه)، آن ملعون پسر ملعون (که لعن شده)
عَلىٰ لِسٰانِکَ وَلِسٰانِ نَبِیِّکَ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ، فى کُلِّ مَوْطِنٍ وَمَوْقِفٍ وَقَفَ فیهِ نَبِیُّکَ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ،
بر زبان تو و زبان پیامبرت ـ که درود خدا بر او و خاندان پاکش باد ـ در هر جا و هر مکانى که توقّف کرد در آن مکان پیامبرت ـ که درود خدا بر او و خاندان پاکش باد ـ
اَللّـٰهُمَّ الْعَنْ اَبٰا سُفْیٰانَ وَمُعٰاوِیَةَ وَیَزیدَ بْنَ مُعٰاوِیَةَ، عَلَیْهِمْ مِنْکَ اللَّعْنَةُ اَبَدَ الْأٰبِدینَ،
خدایا لعنت کن ابوسفیان و معاویه و یزید فرزند معاویه را که لعنت بر ایشان باد از جانب تو براى همیشه
وَهٰذٰا یَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِیٰادٍ وَآلُ مَرْوٰانَ بِقَتْلِهِمُ الْحُسَیْنَ صَلَوٰاتُ اللهِ عَلَیْهِ،
و این روز روزى است که شادمان شدند به این روز دودمان زیاد و دودمان مروان به خاطر کشتنشان حضرت حسین را،
اَللّـٰهُمَّ فَضٰاعِفْ عَلَیْهِمُ اللَّعْنَ مِنْکَ وَالْعَذٰابَ،
خدایا پس چندین برابر کن بر آنها لعنت خود و عذاب دردناک را،
اَللّـٰهُمَّ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلَیْکَ فى هٰذَا الْیَوْمِ، وَفى مَوْقِفى هٰذٰا وَاَیّٰامِ حَیٰاتى، بِالْبَرٰآئَةِ مِنْهُمْ وَاللَّعْنَةِ عَلَیْهِمْ،
خدایا من تقرّب جویم به سوى تو در این روز و در این جایى که هستم و در تمام دوران زندگیم به بیزارى جستن از اینها و لعنت فرستادن بر ایشان
وَبِالْمُوٰالاٰتِ لِنَبِیِّکَ وَآلِ نَبِیِّکَ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمُ اَلسَّلاٰمُ
و بوسیله دوست داشتن پیامبرت و خاندان پیامبرت که بر او و بر ایشان سلام
سپس صد مرتبه مى گویى:
اَللّـٰهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظٰالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَآخِرَ تٰابِعٍ لَهُ عَلىٰ ذٰلِکَ،
خدایا لعنت کن نخستین ستمگرى را که به زور گرفت حق محمّد و آل محمّد را و آخرین کسى که او را در این زور و ستم پیروى کرد،
اَللّـٰهُمَّ الْعَنِ الْعِصٰابَةَ الَّتى جٰاهَدَتِ الْحُسَیْنَ، وَشٰایَعَتْ وَبٰایَعَتْ وَتٰابَعَتْ عَلىٰ قَتْلِهِ، اَللّـٰهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً
خدایا لعنت کن بر گروهى که پیکار کردند با حسین و همراهى کردند و پیمان بستند و از هم پیروى کردند براى کشتن آن حضرت، خدایا لعنت کن همه آنها را
آنگاه صد مرتبه مى گویى:
اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یٰا اَبٰا عَبْدِاللهِ، وَعَلَى الْأَرْوٰاحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِنٰآئِکَ،
ســــلام بـر تـو اى ابا عبداللّه و بر روانهایى که فرود آمدند به آستانت،
عَلَیْکَ مِنّى سَلاٰمُ اللهِ اَبَداً مٰا بَقیتُ وَبَقِىَ اللَّیْلُ وَالنَّهٰارُ، وَلاٰ جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیٰارَتِکُمْ ،
بر تو از جانب من سلام خدا باد همیشه تا من زنده ام و برپاست شب و روز و قرار ندهد این زیارت را خداوند آخرین بار زیارت من از شما
اَلسَّلاٰمُ عَلَى الْحُسَیْنِ، وَعَلىٰ عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَعَلىٰ اَوْلاٰدِ الْحُسَیْنِ، وَعَلىٰ اَصْحٰابِ الْحُسَیْنِ
سلام بر حسین و بر على فرزند حسین و بر فرزندان حسین و بر اصحاب و یاران حسین
سپس مى گویى:
اَللّـٰهُمَّ خُصَّ اَنْتَ اَوَّلَ ظٰالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنّى، وَابْدَأْ بِهِ اَوَّلاً ثُمَّ الثّٰانِىَ وَالثّٰالِثَ وَالرّٰابِعَ،
خدایا مخصوص گردان نخستین ستمگر را به لعنت من و آغازکن بدان لعن اوّلى را و سپس دومى و سومى و چهارمى را،
اَللّـٰهُمَّ الْعَنْ یَزیدَ خٰامِساً، وَالْعَنْ عُبَیْدَ اللهِ بْنَ زِیادٍ وَابْنَ مَرْجٰانَةَ وَعُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَشِمْراً،
خدایا لعنت کن یزید را در مرتبه پنجم و لعنت کن عبیداللّه پسر زیاد و پسر مرجانه را و عمر فرزند سعد و شمر
وَآلَ اَبى سُفْیٰانَ وَآلَ زِیٰادٍ وَآلَ مَرْوٰانَ اِلىٰ یَوْمِ الْقِیٰمَةِ
و دودمان ابوسفیان و دودمان زیاد و دودمان مروان را تا روز قیامت
آنگاه به سجده مى روى و مى گویى:
اَللّـٰهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْدَ الشّٰاکِرینَ لَکَ عَلىٰ مُصٰابِهِمْ اَلْحَمْدُ لِلهِ عَلىٰ عَظیمِ رَزِیَّتى،
خدایا مخصوص توست ستایش سپاسگزاران تو بر مصیبت زدگى آنها، ستایش خداى را بر بزرگى مصیبتم
اَللّـٰهُمَّ ارْزُقْنى شَفٰاعَةَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ،
خدایا روزیم گردان شفاعت حسین (علیه السلام) را در روز ورود (به صحراى قیامت)
وَثَبِّتْ لى قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَاَصْحٰابِ الْحُسَیْنِ، اَلَّذینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلاٰمُ.
و ثابت بدار گام راستیم را در نزد خودت با حسین (علیه السلام) و یاران حسین، آنان که بى دریغ دادند جان خود را در راه حسین ـ که بر او درود باد ـ.
یادآورى: ١ـ از روایت علقمه از امام باقر (علیه السلام) استفاده مى شود که این زیارت براى دور و نزدیک هر دو وارد شده است و خوب است در ابتدا سلامى به حضرت دهند و دو رکعت نماز بخوانند و سپس شروع به خواندن زیارت کنند. ۲ـ کسانى که موفّق به گفتن صد مرتبه لعن و سلام نباشند، مى توانند به یک مرتبه (به قصد رجا) قناعت کنند و در روایتى از امام هادى (علیه السلام) در مورد چنین اشخاصى آمده است که هر کس لعن و سلام زیارت عاشورا را یک بار بخواند و پس از لعن نود و نه بار بگوید: «اَللّـٰهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمِیعاً» و پس از سلام نیز نود و نه بار بگوید: «اَلسَّلاٰمُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَعَلَىٰ عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَعَلَىٰ اَوْلَادِ الْحُسَیْنِ وَعَلَىٰ اَصْحٰابِ الْحُسَیْنِ» کفایت مى کند. ۳ـ در فصل زیارات امیرمؤمنان (علیه السلام) (پاورقى زیارت صفوان، زیارت سوم از زیارت مطلقه) گذشت که آنچه به عنوان دعاى علقمه بعد از زیارت عاشورا معروف شده، جایگاه اصلى اش آنجاست لذا از این جا حذف شده و به آن جا منتقل گردیده است . گرچه بر اساس روایت صفوان از امام صادق (علیه السلام) هر جا که زیارت عاشورا خوانده شود، مى توان این دعا را نیز پس از آن خواند.
